EVS.NU Edwin's homepage

Mamma Mia

IJsselstein - 11 februari 2019 - Eén van de meest populaire genres in het Nederlandse theater is de musical. In vrijwel alle echt grote theaters staan langdurig musicals geprogrammeerd. Afgelopen vrijdag was ik bij Mamma Mia in het Utrechtse Beatrix Theater.

De binnenkomst in het theater ging niet heel soepel. Na eerst met de bus in de file gestaan te hebben i.v.m. een rij voor het parkeerterrein van de Jaarbeurs, mocht ik buiten aansluiten in de rij voor de ingang van het theater. Het regende, maar gelukkig heeft het theater wel een afdak. Eenmaal binnen werden de kaarten gecontroleerd, maar kreeg ik ook een uitgebreid verhaal voorgeschoteld over plaats van de garderobe en de mogelijkheid een drankarrangement te bestellen in de pauze. Waarom dat gelijk bij de ingang moest, was me geheel onduidelijk. Eenmaal binnen zag het theater er wel mooi en overzichtlijk uit. Mijn plaats was snel gevonden, in de pauze was ik ook zonder drankarrangement snel van drinken voorzien. Het lozen van de drank was voor mij als man ook geen probleem. Voor de dames was het lastiger, zowel voor de heren- als voor de damestoiletten ontstond in de pauze een lange rij met dames. Na afloop van de voorstelling bleek het gebouw wel goed berekend op drukte. Nergens ontstond echt een opstopping, zelfs het halen van jassen bij de garderobe verliep snel.

Musicals en verhalen zijn een lastige combinatie. Door de vele muziek is het lastig voldoende diepgang in het verhaal te krijgen. Dat was bij Mamma Mia niet anders, toch was het heel aardig opgelost. Voor de pauze werden voornamelijk situaties gecreëerd, na de pauze kregen deze opvolging. Rode draad in het verhaal was de zoektocht van een meisje naar haar vader. Ze was opgevoed door haar moeder, die het in de jeugd niet heel nauw had genomen. Gevolg was dat drie mannen de vader konden zijn. De drie mannen waren door het meisje uitgenodigd op haar eigen bruiloft, zonder haar eigen toekomstig echtgenote of haar moeder daar over in te lichten. Hoe het afloopt, is uiteraard te zien in het theater. Zoals het hoort, maakt de muziek echter de musical. Het is de muziek van Abba met Nederlandse vertalingen. Daarbij waren de thema's van de nummers in stand gehouden, met mooi passende Nederlandse teksten. De zang was loepzuiver, met belangrijke rollen van o.a. Antje Monteiro, Jolijn Henneman en 'voormalig Kwibus zangeres' Merel Zeeman. De muziek werd gespeeld door een fenomenaal live orkest. Na afloop van de musical was er nog een toegift met enkele originele Abba nummers in de Engelse taal. Het was de afsluiting van een geslaagde musicalavond. Op de terugweg dacht ik nog even na over vaders, moeders en onwetendheid, met het Abba nummer Mamma Mia nog in het hoofd.

Het Grote Gaan

IJsselstein - 3 februari 2019 - Regelmatig sta ik bij theater Pantalone achter de bar. Gisteren deed ik dat niet, was ik als publiek aanwezig bij toneelstuk Het Grote Gaan van Kwibus. Het leek een serieuze voorstelling met humoristisch randje, het bleek een hilarische voorstelling met serieuze ondertoon.

In zijn vakantiehuis nodigt Holm zijn kinderen en beste vrienden uit voor een feestelijk etentje. Over de aanleiding laat hij de gasten in het ongewisse. Hij wil de reden op de avond zelf vertellen bij lekker eten en een goed glas wijn. Zijn ex-vrouw Ella, die arts is, is de enige die op de hoogte is van zijn plannen. Het bevriende echtpaar Adrian en Katharina komt. Holms oudste dochter Marie heeft eigenlijk geen tijd, maar komt nog even langs onderweg naar een conferentie. Ze brengt haar collega en nieuwe vriend Heiko mee. De jongste, wat verstrooide dochter Charlotte komt uit Frankrijk over. Al snel blijkt dat Holm zijn gasten heeft uitgenodigd om afscheid te nemen van het leven. Hij is ongeneeslijk ziek en wil naar een kliniek in Zwitserland om zelf zijn moment van sterven te kunnen bepalen. Voor hij echt ziek wordt, wil hij daar uit het leven stappen. Deze beslissing roept veel reacties op, maar ook de samenstelling van de groep doet veel met het verloop van de avond. Oud zeer komt boven, wat volop voer voor conflicten geeft.

De rode draad is de dood en de omgang daarmee. Dat is een serieus onderwerp en daardoor lijkt het een zwaar stuk. Dat is het niet, de humor overheerst. De gecreëerde situaties hebben allemaal hun hilarische elementen, die volop tot zijn recht komen. Voor de pauze is het een opeenvolging van bijzondere situaties en ontwikkelingen, na de pauze komen deze samen tot één verhaal waarin alles duidelijk wordt. Ondanks dat de humor overheerst, wordt het nergens plat. Ingewikkelde thema's als loyaliteit in de liefde, vriendschap, ouder - kind relaties en natuurlijk omgang met dood en verdriet, komen allemaal aan de orde. De diverse verhaallijnen lopen door elkaar heen, om uiteindelijk samen te komen tot een einde waarin bijna alles goed komt. Hoe dat precies gaat, is de komende twee weekenden ook nog te zien in theater Pantalone. Ik kan het zeer aanraden naar deze voorstelling te gaan!

Vrienden van Amstel

IJsselstein - 23 januari 2019 - Rotterdam is niet de stad die ik associeer met feest en gezelligheid, maar afgelopen maandagavond was het er zeker feestelijk en super gezellig. Ik was bij de Vrienden van Amstel Live in de Ahoy.

In 1998 begon het programma De Heeren van Amstel Live, destijds nog vanuit café De Heeren van Amstel aan het Amsterdamse Thorbeckeplein. Het concept was dat live muziek gemaakt werd en de verschillende artiesten met elkaar mee speelden. Het programma was al snel een succes. In 1999 werd de programmanaam veranderd in De Vrienden van Amstel Live en ging het programma ook naar andere cafés in Nederland. De afsluiter van dat seizoen was in Rotterdam Ahoy. Twintig jaar later bestaat het televisieprogramma niet meer, maar de afsluiter in Ahoy is uitgegroeid tot een jaarlijks evenement. Ieder jaar staan bekende Nederlandse artiesten samen in de Ahoy, waarbij het concept overeind is gebleven. Artiesten brengen eigen nummers, nummers van anderen en, bovenal, spelen met elkaar. Succesvol is het meer dan ooit. Dit jaar zijn er elf avonden in de Ahoy en deze zijn allemaal uitverkocht.

Ik had een plaats op de tweede ring, een zitplaats met vooral mooi overzicht over de zaal. Nu is Vrienden van Amstel voor mij geen concert om te blijven zitten, dus al snel had ik mijn plek gewisseld voor een staplaats boven de ring. Uitzicht was perfect, de sfeer niks minder. Klokslag acht uur was de opening op het podium, niet veel later genoot de volledige Ahoy van een geweldig optreden van Anouk. Andere optredende artiesten waren o.a. Di-Rect, Nick en Simon, Miss Montreal, Marco Borsato, Kraantje Pappie, De Dijk en Chef'Special. De variatie in deze rij artiesten is kenmerkend voor de Vrienden van Amstel. Guus Meeuwis was prominent aanwezig. Hij kwam regelmatig terug op een eigen podium. Ook veel aandacht was er voor de muziek van André Hazes sr, grotendeels gebracht door André Hazes jr. Guus Meeuwis en André Hazes kwamen samen met André Hazes nummer Leef, gevolgd door een danceversie van dat nummer met de top van de Nederlandse rapscene. Het was voor mij een van de hoogtepunten van de avond. De finale was voor good old Lee Towers. Lopen gaat moeilijk, zingen ging met hulp van het publiek, maar optreden kan hij nog steeds. You'll never walk alone doet het nog steeds goed, ook als finale met alle artiesten. Toepasselijk was het ook, na al het feesten samen liep niemand alleen richting uitgang.

Nashville in Nederland

IJsselstein - 14 januari 2019 - Tot vorige week was Nashville bekend als hoofdstad van de countrymuziek. Dat is naar de achtergrond verdreven. Sinds de vertaling van de Nashville verklaring, staat de naam synoniem voor intolerantie.

De Nashville verklaring is een vertaling van het Amerikaanse Nashville Statement. Daarin staat hoe christenen moeten omgaan met het geloof, maar ook met zaken als het huwelijk en seks. Het werd in 2017 gepresenteerd tijdens een conferentie van de Southern Baptism Convention, het grootste protestantse kerkgenootschap van de Verenigde Staten. De makers van het document vonden dat er een te losse moraal bestond rond thema's als homoseksualiteit, genderneutraliteit en transgenderisme. Ondertitel van de verklaring is 'Een gezamenlijke verklaring over Bijbelse seksualiteit'. In het manifest wordt homoseksualiteit afgewezen en benadrukt dat het huwelijk een verbindtenis tussen man en vrouw is. Ook transgenders krijgen er van langs. Transgenderisme wordt als zondig omschreven. Begin dit jaar is de Nederlandse vertaling gepubliceerd, welke ondertekend is door ongeveer tweehonderd prominenten van met name de orthodox-protestante kerk. De Protestante Kerk Nederland is daar niet gelukkig mee. Pijlsnel werd een reactie gepubliceerd waarin dit kerkgenootschap zich distantiëerde van de inhoud. Daarmee is duidelijk dat het ook binnen de kerk een minderheid is wiens mening wordt verwoord in de verklaring. Desalnietemins is het een minderheid die duidelijk aanwezig is en zijn stempel drukt op het maatschappelijke leven.

Eén van de ondertekenaars van het manifest is Kees van der Staaij, voorman van de SGP. Hij krijgt er in de media, met name op social media, behoorlijk van langs. Enerzijds lijkt dat terecht, anderzijds zou het vreemd zijn als de voorman van de SGP het oneens zou zijn met de inhoud. Het is immers de partij die al decennia lang staat voor de standpunten welke in de verklaring genoemd worden. Interessanter lijkt een uitspraak van Mark Rutte: "De rillingen liepen me over de rug toen ik de tekst las van de Nashvilleverklaring." Als leider van de VVD realiseert hij zich misschien niet dat nog maar twintig jaar terug de helft van de VVD kamerleden tegen het homohuwelijk stemde, waaronder toenmalig partijleider Frits Bolkestein. Zo lang geleden is het niet dat ook in Nederland het homohuwelijk niet mogelijk was, het is een verworvenheid van deze eeuw. Het woord weigerambtenaar kan nog niet naar de geschiedenisboekjes, dat zeg ook wat over acceptatie van homorechten. Desalniettemin waren de reacties massaal afwijzend. Social media ontploften na publicatie van de verklaring, gemeenten en andere publieke instanties hijsten massaal regenboogvlaggen. Ook de Vrije Universiteit in Amsterdam hijste de vlag. Tegelijkertijd werken er twee hoogleraren welke het manifest ondertekend hebben. Dit soort tegenstellingen komen vaker voor. Interessant in dat kader is de participatieverklaring, welke ondertekend moet worden om Nederlander te kunnen worden. Hierin staat letterlijk dat iedereen zijn eigen partner mag kiezen. Dit wordt daarmee dus als kernwaarde van de Nederlandse samenleving gezien, waar iedere inwoner het mee eens zou moeten zijn. Andere waarden in de participatieverklaring zijn dat iedereen zelf mag kiezen wat hij gelooft en dat iedereen mag zeggen wat hij vindt. Het zijn mooie waarden, het is mooi dat we ze op papier delen. Enige tegenstrijdigheid kan echter niet ontkend worden. Het idee dat iedere Nederlander deze waarden onderschrijft, lijkt utopie. De realiteit is dat de (liberale) kernwaarden in de participatieverklaring relatief nieuw zijn en nog lang niet iedere Nederlander deze deelt. Dat dit duidelijk is geworden met de Nashville verklaring, is misschien wel de winst van de verder ronduit walgelijke verklaring.

De strijd om de ochtend

IJsselstein - 5 januari 2019 - Na eenentwintig jaar heeft Edwin Evers voor de kerstvakantie afscheid genomen van zijn ochtendshow. Het gevecht om zijn luisteraars begint maandag, de eerste werkdag na de kerstvakantie.

De ochtend is voor ieder radiostation een belangrijk moment. 's Morgens luisteren de meeste mensen, in de auto op weg naar het werk. Er wordt dan ook nog intensief geluisterd, radio is dan meer dan achtergrond. Voor veel mensen is het de enige afleiding in de dagelijkse rit. Daarmee is het commercieel ook een belangrijk moment. Advertenties worden dan immers massaal beluisterd en ook nog eens goed. Wat ook van belang is, is dat de radio vaak blijft staan op het station wat in de ochtend gevonden is. Is de ochtendshow goed, zijn de luisteraars er ook later op de dag. In de afgelopen eenentwintig jaar heeft Edwin Evers als geen ander bewezen dit goed te begrijpen. Na midden de jaren '90 warm gedraaid te hebben bij Veronica, kreeg hij eind jaren '90 de ochtendshow bij de KRO op Radio 3. Binnen de kortste tijd sprak heel Nederland over zijn typetjes en luisterde ruim een kwart van het publiek naar zijn ochtendshow. Ook bij Radio 538 werd dat gehoord. Drie jaar later maakte Edwin Evers daarom de overstap naar dat station, wat het achttien jaar lang het best beluisterde station van Nederland maakte. Nu hij gestopt is, is de vraag of dat zo blijft.

Opvolger bij Radio 538 is Frank Dane, die vaste invaller was van Edwin Evers. Het is een talentvolle radiomaker uit een bekende familie, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat hij de populariteit van Edwin Evers gaat evenaren. Dat heeft ook met commerciële belangen te maken. Edwin Evers had volledige muzikale vrijheid en o.a. daardoor ook veel oudere luisteraars. Nu Radio 538 onderdeel is van dezelfde groep als Radio 10, Sky Radio en Veronica, zal 538 zich meer op jongeren moeten richten. Luisteraars weghouden van de andere stations, kan immers niet het doel zijn. Bij Radio 10 is Gerard Ekdom begonnen, hij komt van Radio 2. Bij Radio 2 was hij de nummer twee in de ochtend, Radio 10 is sterk groeiend in de laatste jaren. Daarmee is hij een goede kanshebber om de best beluisterde in de ochtend te worden. Op Radio 2, het enige station wat in de afgelopen jaren 538 nog weleens voorbij schoot in de luistercijfers, zitten Jan Willem Roodbeen en Jeroen Kijk in de Vegte. Er is niet gekozen voor bekende namen, wel voor radiomakers die al jarenlang populaire programma's op Radio 2 maken. Tot nu toe doen ze het niet slecht, ze kunnen de verrassing in de luistercijfers worden. Q Music heeft Mattie Valk en Marieke Elsinga. Het is een station wat afgelopen jaren sterk is gegroeid, maar Radio 538 niet heeft kunnen passeren. Mattie Valk en Marieke Elsinga zijn wel bekende namen geworden, zeker voor de volgers van de roddelrubrieken. Mattie Valk was er vaak onderwerp van gesprek, Marieke Elsinga presenteerde er. Ze richten zich op een brede doelgroep met populaire muziek, het zou de formule kunnen zijn waardoor Radio 538 nu wel ingehaald gaat worden. Op 100% NL is Barry Paf aangetrokken. Hij was eerder bekend van de late avond bij Radio 538 en maakt het ochtendprogramma samen met de teruggekeerde Patricia van Liemt. Zij zullen met enkel Nederlandse muziek niet de nummer één worden, maar kunnen wel profiteren. Dat geldt ook voor Jeroen van Inkel op Radio 5. Zonder FM frequentie mist hij veel luisteraars in de auto, maar als oude bekende kan hij het nog goed doen bij de luisteraars met DAB+ in de auto. Van het ooit zo populaire 3FM valt weinig te verwachten. Het heeft de afgelopen jaren vele malen meer lusiteraars verloren dan gewonnen en de doelgroep is wel een heel andere dan die van Edwin Evers. Radio Veronica heeft de afgelopen jaren ook vooral luisteraars verloren, maar heeft de sidekicks van Edwin Evers weten te strikken voor het middagprogramma. Een bijzondere zet is het zeker. Aangezien de ochtend niet verandert, lijkt het echter sterk dat het heel veel verschil gaat maken. Weten doet niemand het, het gaat spannend worden het komend jaar. Eén ding is wel duidelijk, de kans is nihil dat er weer zo een onbetwiste nummer één komt als Edwin Evers was. Ik ben benieuwd wat er wel gaat gebeuren.

Bruisend het nieuwe jaar in

IJsselstein - 1 januari 2019 - De jaarwisseling is weer geweest. Ik was veilig op een Sylvester Party in Almelo, waar ik de nacht doorbracht in een hotelbed. Vele anderen genoten van het vuurwerk, om de nacht met oog-, oor- of ander letsel door te brengen in een ziekenhuisbed.

Het begin van het jaar lijkt ieder jaar hetzelfde, maar wordt feitelijk steeds minder leuk. Er wordt gefeest en er wordt geknald. Het knallen gebeurt met kurken van champagneflessen, maar vooral met vuurwerk. Gelukkig blijft het meestal beperkt tot een knal en wat sierlijk vuur, helaas zijn de gevolgen vaak ernstiger. Ieder jaar weer zijn er slachtoffers die hun leven lang verder moeten met de gevolgen van een verkeerde knal, of die met een knal hun leven eindigde op het moment dat het een nieuw jaar had moeten beginnen. Vaak zijn het niet eens de mensen die het afsteken, maar omstanders die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren. Afgelopen jaarwisseling zijn er twee doden gevallen, vele malen meer gewonden en zijn er nog meer branden geweest. Alleen al in de stad Utrecht mocht de brandweer driehonderdzeventig keer uitrukken. Dat is niet zonder gevaar, het met vurwerk belagen van brandweerlieden, politiemensen en ambulancemedewerkers schijnt ook bij de vuurwerktraditie te horen. Politici keuren dit massaal af, wat natuurlijk terecht is. Helaas hoor ik er slechts weinigen over de oorzaak, namelijk de totaal uit de hand gelopen vuurwerktraditie. Het lijkt mij een uitstekend voornemen om hier in 2019 radicaal een eind aan te maken, met uitsluitend professionele vuurwerkshows om middernacht.

Ik heb Oud en Nieuw doorgebracht in het theaterhotel in Almelo. Eerder was ik er bij een concert en het leek me een mooie lokatie om Oud en Nieuw door te brengen. Zondag was ik al gearriveerd, die avond heb ik in een eetcafé in de stad gegeten. Wat me opviel, is dat Almelo nog steeds veel leegstand kent. Aan de randen van het centrum wordt gesloopt en gebouwd. In het centrum zelf zitten enkele grote ketens als Blokker en C&A, maar bruisen doet het niet. Knallen deed het wel, de dag erna. Vanaf 's morgens vroeg tot diep in de nacht was vuurwerk hoorbaar. Overdag zag ik jongeren door de stad fietsen om her en der knalvuurwerk heen te gooien. Handhaving leek niet voor te komen in het Twents woordenboek, hoewel ik niet weet of dat elders in het land anders was. Bruisen deed het wel in het theaterhotel, bij de Silverster Party welke daar georganiseerd was. Vlak voor middernacht werd de champagne geserveerd. Ruim daarvoor al was er een buffet en een optreden van de Perfect Showband. Een feest werd het, aan tafel en op de dansvloer. Even na middernacht was er georganiseerd vuurwerk voor de deur, daarna ging het feest binnen nog enkele uren door. Voor mij was het een goed begin van 2019. De rest van het jaar mag van mij minder knallend, maar net zo bruisend!