EVS.NU Edwin's homepage

IJsselstein - 31 december 2008 - Nog één overdosis oliebollen, dan begint 2009. Het is altijd weer afwachten wat zo een nieuw jaar brengt. Lukt het dit jaar wel om de goede voornemens werkelijkheid te laten worden? Mijn goede voornemen voor het afgelopen jaar was de Oudejaarsloterij winnen. Vanavond pas zal ik weten of me dat gelukt is.

Ook zo een komend jaar brengt weer veel onzekerheden met zich mee. Eén ding is wel zeker, veel mensen gaan weer hele voorspelbare gekke dingen doen. Zoals ieder jaar begint dat morgenochtend met de nieuwjaarsduik. Tenzij ik echt te veel champagne ga drinken vannacht, zal ik daar niet aan meedoen. Wel wens ik iedereen die het lef heeft om een duik te nemen, een warm 2009 toe. Het is te hopen dat heel 2009 net zo verfrissend wordt als de koele Noordzee op nieuwjaarsdag.

IJsselstein - 28 december 2008 - Morgen is vandaag gisteren. Het is zo ongeveer het enige wat we met zekerheid weten over de toekomst. Toch wagen rond de jaarwisseling veel mensen zich aan voornemens en voorspellingen. Ook de altijd onvoorspelbare trends zijn weer voorspeld.

Vijf minuten Google levert heel wat trendvoorspellingen op voor 2009. De Hummer raakt uit, de flitstrein raakt in. Parenclubs worden ingeruild voor slow sex. Gezelschapsspelen komen ook weer in, evenals hotels met wellness arrangementen. Glimmende leggings en bloemetjesjurken komen in de mode. Om mooi te blijven, gaan we meer cosmetica met levende bacteriën gebruiken. Dries Roelvink blijft uit, terwijl Wouter Bos steeds populairder wordt. Minder geld uitgeven wordt ook steeds aantrekkelijker. Tegelijkertijd gaan we meer investeren in mobiel internet en worden onze bad- en slaapkamers steeds luxer. Ook maanzaad en paardenstaarten beleven een opmars. Ondanks dit alles, wordt truttigheid de maat der dingen in 2009.

Zelf heb ik niet zoveel met trends. Ik heb geen idee of ik trendsetter of -volger ben. Ik volg vooral mijn eigen intuïtie, hoewel die trend nog nooit in de mode is geweest. Wat 2009 in petto heeft, heb ik geen idee van. Ik ben van plan om vaak op vakantie te gaan, veel geld uit te geven en nog meer geld te verdienen. Ondertussen wil ik ook nog wat betekenen voor de wel of niet truttiger wordende maatschappij. Stiekem vind ik uiteraard gezondheid van mijzelf en mijn dierbaren het allerbelangrijkste. Die wens is echter niet aan trends onderhevig. Het geeft exact de waarde van trendwatching aan. Trends komen en nog meer trends gaan, maar echt belangrijke zaken zullen nooit als trend vergaan.

IJsselstein - 26 december 2008 - Nadat onze Luxemburgse vrienden van RTL het monopolie van de publieke omroep om zeep geholpen hebben, zijn er talloze omroepen bijgekomen. Veel van die omroepen zijn commercieel, maar ook het aantal publieke omroepen is geëxplodeerd. Het weblog Geenstijl wil nu ook een publieke omroep beginnen. Volgens mij betekent dat het falliet van de publieke omroep.

Van Bart de Graaff was het nog wel een leuke stunt. Hij was de eerste die na het definitieve einde van de verzuiling weer een publieke omroep begon. In de rest van de samenleving kennen we dat begrip alleen nog uit de geschiedenisboekjes, maar bij de publieke omroep is het nog springlevend. Het aantal zuilen neemt zelfs toe i.p.v. af. Zo hebben we tegenwoordig speciale omroepen voor bejaarden en milieufreaks. De laatste omroep laat Floortje Dessing op kosten van de belastingbetaler de wereld rond vliegen, terwijl ze dat voor die tijd voor een commerciële omroep deed. Het milieu-effect zal iedereen begrijpen. Mij inspireerde het wel om een omroep voor linkshandigen met een kalknagel te beginnen, maar helaas is Geenstijl me voor.

Over het motief is Geenstijl duidelijk: men wil ook weleens "een greep in de 500 miljoen doen die jaarlijks over de slagboom van het mediapark wordt gekieperd". Dat is een begrijpelijk, maar volgens mij ook zeer commercieel doel. Tegelijkertijd bewijst Geenstijl iedere dag weer hoe publieke omroepen zijn ingehaald door de techniek. Via internet weet men op zeer effectieve wijze invloed op het publieke debat uit te oefenen. Verreweg de meeste publieke omroepen zouden op een vergelijkbare wijze meer verschil kunnen maken dan ze nu doen met enkele uurtjes radio en televisie. De landelijke publieke omroep kan vervolgens ingekrompen worden tot één zender met echt publieke programma's, zodat we gelijk van Boer zoekt vrouw verlost zijn. Mij lijkt het voldoende, meer geld pompen in de zuilen van Zapp City vind ik geen stijl.

IJsselstein - 25 december 2008 - Gisteren is er weer een nieuw pinrecord gevestigd. De financiële crisis is dus duidelijk merkbaar, de kerstgedachte weer aanwezig.

In de christelijke traditie is kerst het feest van de geboorte, van onschuld en vrede. Dat is het allang niet meer. Belangrijkste nieuws van vandaag was dat Israël dreigt met een nieuwe invasie in de Gaza strook. Het is toch een iets andere situatie dan het kerstverhaal doet vertellen. Ondertussen wordt kerst in de rest van de wereld gevierd door het massaal opeten van konijnen en kalkoenen en het geven van cadeau's. Daarmee is het een feest van eten, drinken en geld uitgeven geworden. Onschuldig en vredig is het niet, maar goed voor de familiebanden schijnt het wel te zijn.

IJsselstein - 21 december 2008 - Het is weer bijna kerst. In Duitsland is het dan traditioneel tijd voor de grote kerstmarkten. Ik was gisteren in Düsseldorf, een winkelstad bij uitstek met meerdere kerstmarkten.

IJsselstein - 14 december 2008 - Afgelopen vrijdag bracht de ANWB in het nieuws dat het aantal files afneemt als gevolg van de financiële crisis. Ik vraag me af of dit klopt.

Het is een bekend gegeven dat een bloeiende economie ook vervelende bijwerkingen heeft. Personeelstekort in minder aangename beroepen is er daar één van, lange files een andere. Hoe meer geld er verdiend kan worden, hoe meer mensen van en naar hun werk reizen. Tevens worden er meer goederen verkocht in een goed draaiende economie en deze zullen allemaal getransporteerd moeten worden. Als de economie wat minder gaat, zullen de vervoersbewegingen en daarmee de files zeker afnemen. Op zich lijkt het dan ook geen gekke constatering van de ANWB. De vraag is echter of deze nu al terecht is. Koopkrachtverlies en grootschalige werkloosheid zijn er immers nog niet als gevolg van de financiële crisis en Sinterklaas heeft de laatste maand weer records verbroken met zijn uitgaven.

Mij persoonlijk is het wel opgevallen dat de site van de ANWB minder files meldt. Vrijdagmiddag stonden er volgens de ANWB vrijwel geen files op de ring rond Utrecht, in ieder geval niet op het deel wat ik over moest. Eenmaal in de auto, kon ik aansluiten op de A27. Ik besloot daarom binnendoor naar de A12 te gaan, waar volgens de ANWB ook geen file zou staan. Helaas kon ik daar ook achter aansluiten. Nu is filerijden op zich al irritant, maar nog erger is het om in een niet gemelde file te staan. Vrijdag had ik de schrale troost dat de files wel op de radio vermeld werden. Op dat moment was het echter niet meer dan een bevestiging van wat ik al wist. Het is niet de eerste keer dat me dat de afgelopen maand overkomen is. Ik kan me daarom goed voorstellen dat volgens de ANWB de filedruk is afgenomen, maar betwijfel of de waarheid niet tegengesteld is.

IJsselstein - 13 december 2008 - Sinds 1992 is het traditie in IJsselstein: gisteren is de grootste kerstboom ter wereld weer aangestoken.

De grootste kerstboom is eigenlijk de Gebrandytoren, beter bekend als 'de zender'. Met 370 meter is het één van de hoogste torens ter wereld. De toren dient normaal gesproken als zender voor radio, televisie en telefoon. Aan drie kanten is de toren bevestigd aan tuidraden, welke de vorm van een kerstboom hebben. Jaarlijks worden hier lampjes ingehangen, waardoor het een grote kerstboom lijkt. Ieder jaar is het voor de organiserende stichting weer een zoektocht naar geld. Dit jaar werd het laatste beetje betaald door Gordon. Hij mocht daarom gisterenavond samen met de burgemeester van IJsselstein de boom aansteken.

De avond begon met een optreden van de band Van Binnen op evenemententerrein Het Podium. De band speelde Nederlandstalige pop en rock. Tijdens één van de laatste nummers van deze band kwam ik aanlopen. Tegelijkertijd arriveerden talloze kinderen met lampionnen. Ze deden een poging een wereldrecord te verbreken met de langste lampionnenoptocht ter wereld. Het schijnt gelukt te zijn. Na wat formaliteiten met de kerstman, de burgemeester en de voorzitter van de organiserende stichting gaf Gordon een miniconcert. Het bestond uit het meelallen van drie liedjes op een bandje. Kijkend en luisterend begreep ik waarom hij betaalde om op te mogen treden. De volgende stap was het drukken op een rode knop, waarna de kerstboom aanging. Het geheel kwam op mij over als een show die het net niet had. Ondanks dat, vind ik het optuigen van de kerstboom een leuke traditie. Letterlijk en figuurlijk is het een lichtpunt in de donkere dagen voor kerst.

IJsselstein - 7 december 2008 - Afgelopen dagen was het tijd om binnen de Sint te verwelkomen. Gelukkig was het vandaag mooi weer, tijd om naar buiten te gaan. Ik heb gewandeld in de omgeving van restaurant 't Hoogt bij vliegveld Soesterberg.

Restaurant 't Hoogt ligt langs de doorgaande weg van Soesterberg naar Soest, direct voorbij het vliegveld. Het biedt precies datgene wat je verwacht van een restaurant in de bossen. Op de menukaart staan pannekoeken, broodjes, eenvoudige warme maaltijden, kindermenu's en warme en koude dranken. Het interieur is donkerbruin, met in de hoek een gezellige open haard. Toen ik vanmiddag naar binnen stapte, lag in de hal een gezellige rode kat me aan te gapen. Binnen zat het bijna vol, gelukkig was er nog één tafel vrij. Ik heb een traditionele omelet met een kopje koffie genomen. De bediening was vlot en vriendelijk, alleen het afrekenen met creditkaart ging wat onwennig. Waarschijnlijk worden creditkaarten niet veel gebruikt in de Nederlandse bossen.

De omgeving is een heerlijk wandelgebied. Richting Soest bevinden zich de Soesterduinen. Dat zijn grote zandverstuivingen die verder nergens voorkomen in Nederland. Om te wandelen zijn de verstuivingen zelf niet ideaal, wel om te ravotten met kinderen en/of huisdieren. De directe omgeving is wel geschikt om te wandelen. Het is bebost en heuvelachtig. Tussen de bomen door zijn mooie uitzichten te bewonderen! Het vliegveld zelf mag niet betreden worden, de meeste militaire terreinen er omheen zijn wel opengesteld voor wandelaars. Als een enkele geasfalteerde plaats en wat verdwaalde dixi's je niet storen, is het er prima wandelen. Voor de mensen die graag routes lopen zijn er paaltjesroutes, maar ook gewoon ronddwalen is goed te doen. Degene die graag wat verder gaan, kunnen door de bossen naar dierenpark Amersfoort lopen. Ik heb gewoon wat rondgedwaald. Gelukkig ben ik niet verdwaald, zodat ik voor het donker weer thuis was.

IJsselstein - 30 november 2008 - Soms hebben mensen de behoefte om korte tijd hun leven een andere invulling te geven. Mijn nicht en goede vriendin Astrid Jansen is zo iemand. Vandaag is ze naar Kenia vertrokken om een maand lang vrijwilligerswerk te doen bij het kindertehuis Child Rescue Thika.

IJsselstein - 23 november 2008 - Op sommige momenten wil iemand wat nieuws. Het oude is nog niet versleten, maar toch is er de behoefte aan een nieuw jasje. Vandaag had ik zo een dag.

Kledingzaken leven er van. Vrijwel niemand koopt tegenwoordig nog nieuwe kleding omdat de oude kleding aan vervanging toe is. Ook met auto's werkt het zo. Deze worden ingeruild omdat er een leuk nieuw model op de markt is, niet omdat de andere auto op is. Vaak vind ik het onzin. Zo draag ik sommige kledingstukken al zo lang dat ze voor de tweede keer in de mode zijn. Alle mode komt immers een keer terug. Toch had ik vandaag het gevoel wat anders te willen. Het zullen de winterkriebels zijn geweest. Het resultaat staat nu op het beeldscherm. Ik heb mijn website in een nieuw jasje gestoken. De inhoud is niets anders, de vorm een stuk moderner. En omdat vorm in onze maatschappij vaak belangrijker is dan inhoud, hoop ik van harte dat de teller vanaf nu nog meer kijkers gaat registreren.

IJsselstein - 22 november 2008 - Op 3 november heeft de KRO de documentaire Sex sells uitgezonden. Het is weer bewezen dat sex inderdaad goed verkoopt. De vraag is of de verkopers in dit geval wel aan eerlijke handel deden.

De documentaire heeft heel wat stof doen opwaaien. Binnen enkele dagen wist minister Rouvoet te vertellen dat dat de jeugd een losgeslagen seksmoraal heeft. Hij wil een brede maatschappelijke discussie. Ook andere reacties waren niet voor de poes. Na de hype over breezersex van enkele jaren terug, waren in allerlei programma's weer verontrustende geluiden te horen over de sexuele ontwikkeling van jongeren. Men zou het verband met liefde niet meer weten en er maar op los neuken in garageboxen en op andere onaangename plaatsen.

De werkelijkheid is een hele andere. Voor de documentaire zijn onzekere pubers ondervraagd. Zoals pubers van alle tijden kunnen ze moeilijk met het onderwerp omgaan en is het waarheidsgehalte van de verhalen over sex niet altijd even hoog. Daar komt nog bij dat door de documentairemakers geen objectief onderzoek is gehouden. Men heeft bewust provocerende jongeren geselecteerd en in de interviews geknipt. Van enige representativiteit was geen sprake. In werkelijkheid gaan verreweg de meeste Nederlandse jongeren pas aan het einde van de pubertijd voor de eerste keer met een ander naar bed. Dit gebeurt dan niet in ruil voor een breezer of beltegoed, maar met degene waar ze dan verliefd op zijn. Keer op keer, al decennia lang, is dit de door objectief onderzoek bevestigde realiteit. Over dat verhaal valt echter geen spraakmakende televisie te maken.

Overheidsbeleid om deze praktijk te veranderen is al helemaal niet nodig. Onze minister van Jeugd en Gezin moet echter zijn beleid en bestaansrecht verkopen en dat lukt niet met het werkelijke verhaal. Sex sells, moet ook onze minister ook gedacht hebben. Dat een minister van de ChristenUnie sex gebruikt om zijn beleid te verkopen, vind ik echter vele malen shockerender dan de hele documentaire.

IJsselstein - 16 november 2008 - Gisteren trad Stef Bos op in het IJsselsteinse Fulcotheater. Ik zat op de eerste rij en vond het een geslaagd optreden.

IJsselstein - 8 november 2008 - Zolang als ik mij kan herinneren, hebben we in Nederland een gedoogbeleid voor softdrugs. Het CDA heeft vandaag geopperd het gedoogbeleid te beëindigen. Hoewel ik gedoogbeleid altijd al raar heb gevonden, ben ik het niet eens met het idee van het CDA.

Mensen doen dingen die niet goed zijn voor hun eigen gezondheid. Het lijkt heel aanlokkelijk om deze zaken te verbieden. Theoretisch klinkt het namelijk heel leuk. Er komt een wet dat ongezonde dingen niet mogen en dat lijkt dan goed voor de volksgezondheid. In praktijk blijkt het echter niet te werken. Er is al op vele manieren getracht roken, drinken, spuiten en slikken te verbieden. Iedere keer weer blijkt dat mensen het gewoon blijven doen. Het enige resultaat is een vlucht naar de criminaliteit. Wat wel blijkt te werken, is legaliseren, reguleren en handhaven. Een coffeeshop kan dan een vergunning onder voorwaarden krijgen en deze kwijt raken als niet aan de voorwaarden voldaan wordt. Bij handhanving van die regels, zullen deze zelden tot nooit overtreden worden. Net als een slager altijd zal blijven voldoen aan de eisen die de keuringsdienst van waren handhaaft, zal een coffeeshop dan ook aan die regels blijven voldoen.

Afgelopen maanden is in Terneuzen gebleken waar het sluiten van coffeeshops toe leidt. Na invallen van justitie sluitten de coffeeshops daar hun deuren. Het aantal klachten over drugsoverlast nam toe van veertig naar honderdveertig per maand. Drugspanden gingen weer floreren, op straat kwam de overlast van drugsrunners terug. Daarnaast kwam er dusdanig veel overlast in omliggende gemeenten, dat burgemeesters van die plaatsen de collega in Terneuzen verzocht hebben de coffeeshops weer te openen. Gisteren is tot opluchtig van de Zeeuwse bevolking de eerste coffeeshop weer opengegaan. De regels zijn wel wat aangepast. Hier blijkt reguleren en handhaven dus in praktijk beter te werken dan verbieden.

Het CDA wil nu, met steun van de ChristenUnie, overal de coffeeshops sluiten. Men wil dus terug naar de situatie die men afgelopen maanden in Terneuzen meegemaakt heeft. Ik ben daar niet voor. Het vreemde van het huidige gedoogbeleid is dat verkoop en gebruik mag, maar produktie en inkoop niet. Produktie en groothandel zijn daardoor broeinesten van criminaliteit geworden. Volgens mij is het effectiever om de gehele keten van produktie tot gebruik te legaliseren, reguleren en handhaven. Afstand van scholen en jongerencentra, leeftijdsgrenzen, kwaliteitseisen en veiligheid kunnen dan pas echt goed geregeld worden. Voor criminelen is er dan geen lol meer aan. Bij legalisering zal immers ook de fiscus mee kunnen genieten. Het lijkt mij vele malen effectiever dan de hele handel overlaten aan criminelen. Het roken van en jointje is immers niet zo gezond, maar het kopen van jointjes bij criminelen lijkt mij nog veel minder gezond.

IJsselstein - 1 november 2008 - Vanmorgen struikelde ik bijna over een bordje met een rookverbod nadat ik de trein uitgestapt was op Utrecht Centraal. Thuis aangekomen, vond ik een bekeuring van €20,- omdat ik vijf kilometer per uur te hard gereden had. Ondertussen miezert het continue en is het waterkoud. Ik ben weer in Nederland.

Ongetwijfeld zullen Zwitsers zich ook ergeren aan gewoontes in het eigen land. In de vijf dagen dat ik er geweest ben, is me echter niets vervelends opgevallen. Zürich is een veilige en gevarieerde stad, het berglandschap in de directe omgeving is schitterend. Ik denk dat het voor heel Zwitserland geldt, hoewel eigenlijk niet over één land gesproken kan worden. Het is een bondsrepubliek van 26 kantons, verdeeld over vier taalgemeenschappen. De talen die worden gesproken zijn Duits, Frans, Italiaans en Retro-Romaans. Hoewel de kantons een grote mate van autonomie hebben, zijn er een aantal kenmerkende landelijk geregelde zaken waar iedereen achter staat. Het eerste is de neutraliteit van het land. Sinds enkele jaren is Zwitserland lid van de Verenigde Naties, verder hoort het nergens bij. Wel heeft men het verdrag van Schengen ondertekent, zodat vrij verkeer over de grens mogelijk is. Orde en netheid is ook in heel Zwitserland terug te vinden. Het is voornamelijk te merken aan de nette straten. Er zijn namelijk wel veel regels, maar over het algemeen zijn deze niet betuttelend. Zo mag overal gerookt worden, is euthanasie toegestaan en prostitutie gelegaliseerd.

Democratisch kan het land ook genoemd worden: iedere grondswetwijziging wordt voorgelegd aan de bevolking via een verplicht referendum. Daarnaast organiseert het parlement regelmatig facultatieve referenda voor andere belangrijke beslissingen. Alle andere Zwitsers kunnen een volkinitiatief opstarten. Als een Zwitser een goed idee en 100.000 handtekeningen heeft, gaat het Zwitserse volk naar de stembus. Uiteraard gaan niet alle beslissingen via referenda. Voor het dagelijks bestuur is er een federale regering, bestaande uit zeven ministers. Deze zijn om de beurt een jaar president, waarbij de volgorde wordt bepaald door het parlement. Hoewel deze vorm van democratie tot nogal veel verkiezingen leidt, schijnt het erg goed te werken. In ieder geval zijn er zelden grote conflicten tussen de toch wel erg verschillende taalgebieden. Wellicht kunnen andere Europese landen daar nog wat van leren.

Zürich - 31 oktober 2008 - Ik heb goed nieuws voor alle wintersporters: er ligt nu al een dik pak sneeuw in de Zwitserse bergen. Afgelopen dagen heb ik de skies niet ondergebonden, maar ben ik wel de bergen in getrokken.

Woensdag ging de reis naar Schaffhausen. Onderweg ben ik uitgestapt in Neuhausen, waar de grootste watervallen van Europa zijn. Er viel net zoveel water uit de lucht als in de Rijn, maar mooi was het wel. Vooral de breedte van 150 meter is indrukwekkend, de hoogte van 23 meter valt nog mee. Na uitgekeken te zijn bij de watervallen, ben ik nog in Schaffhausen geweest. Het is een historisch stadje met een mooi oud centrum rondom een kasteel. Terwijl ik er rondliep, stopte het met regenen. Het begon te sneeuwen.

Donderdag ben ik met een lokaal treintje de Uetliberg opgeweest. Het is een berg in de directe nabijheid van Zürich, met een directe treinverbinding vanaf het Centraal Station. Mijn plan was om vanaf de Uetliberg terug te lopen naar de stad, maar dat ging niet lukken. De verse sneeuw had de voetpaden in ijsbanen veranderd. Bij gebrek aan langlaufskies heb ik de trein dus maar weer teruggenomen. Uiteraard heb ik boven op de berg mijn tijd nog wel even nuttig besteed. De warme chocomel smaakte prima en ook de kunst van het sneeuwballen gooien heb ik weer uitgebreid beoefend.

Zürich - 28 oktober 2008 - Enkele weken terug besloot ik dit najaar nog een stedentrip te maken. Ik dacht aan München, maar na een blik in de hotelgids werd het Zürich. Ik heb er geen spijt van.

Zürich is gelegen in het noordelijke deel van de Zwitserse Alpen. Er wonen 370.000 mensen en daarmee is het de grootste stad van Zwitserland. Het centrum ligt aan het Zürichmeer en wordt doorsneden door de rivier de Limmat. De binnenstad is ingericht op de zakenman van tegenwoordig. Aan de westoever van de rivier bevinden zich de banken waar de stad bekend om is. Het ademt een Duitse sfeer uit, er staan voornamelijk grote gebouwen en de straten zijn breed en massaal. Behalve banken zijn ook de grote warenhuizen, modekentens en exclusieve juweliers er gevestigd. De bekendste straat is de Bahnhofstrasse, een brede promenade tussen station en Zürichmeer.

De oostoever vind ik gezelliger. Het is ingericht op de vrijtijdsbesteding van 'de zakenman'. Brede straten zijn er vrijwel niet te vinden, smalle straatjes en steegjes des te meer. Grote banken en winkelcentra zijn er ook niet. In plaats daarvan zijn er talloze galleries, eettentjes, café's, nachtclubs, sexshops en allerhande filmzaaltjes. Veel van dit soort wijken in grote steden veranderen in ongure gebieden. In Zürich is dat niet het geval. Het is netjes, veilig en sfeervol. Mijn hotel staat ook in deze wijk. Het is een keurig hotel in een mooie straat, ondanks de aanwezigheid van allerlei soorten andere winkels.

Het meest opvallende aan de stad vind ik de afwezigheid van Nederlanders. Reisgidsen van Zürich zijn in Nederland niet verkrijgbaar en dat merk ik hier in het straatbeeld. De stad is erg internationaal, ik zie en hoor allerlei nationaliteiten om mij heen. Nederlands hoor ik echter vrijwel nergens. Voor een vakantie vind ik dat zelf wel zo prettig. Ander geld, een goede sfeer en nergens Nederlanders: het zijn mijn ingrediënten voor een perfect weekje vakantie.

Zürich - 27 oktober 2008 - Vorige week schreef ik dat ik een enthousiaste eigenaar van een caravan ben. Dat is zo, maar daarnaast ben ik een liefhebber van treinreizen. Ieder najaar, als de caravan in de winterstalling staat, ga ik er een week met de trein opuit. Dit jaar was de bestemming Zürich.

Afgelopen jaren heb ik vele treinreizen gemaakt. Vaak reserveerde ik een slaapplaats in vier- of zespersoonscoupés. Dit jaar heb ik er voor gekozen om samen met mijn vriendin een tweepersoonscoupé te reserveren. Het is net wat luxer. Het contact met medereizigers is wat minder, maar daar staat een stuk comfort tegenover. En in de restauratiewagen of op de gang is het alsnog mogelijk om in gesprek te komen met andere reizigers. Het voorkomt in ieder geval overlast van draaiende, rochelende of snurkende reisgenoten.

Eén van de bijkomende voordelen van een tweepersoonscoupé in de CityNightLine is dat een ontbijt geserveerd wordt. Verse koffie, jus d'orange, een broodje en een croissantje worden 's morgens door de conducteur geserveerd. Vanmorgen zat ik er in Baden van te genieten, terwijl op het station stond een jonge vrouw te roken. Waarschijnlijk was ze net opgestaan en onderweg naar haar werk, terwijl ik net wakker was geworden in de trein. Ze kan ook er ook om een heel andere reden gestaan hebben. Net toen ik dat bedacht, vertrok mijn trein weer. Een half uur later kwam ik aan in Zürich. Waar de jonge vrouw met de sigaret naartoe ging, zal ik nooit meer ontdekken. Voor mij was ze één van de vele reizigers met als eindbestemming anonimiteit.

IJsselstein - 20 oktober 2008 - Afgelopen weekend was de kampeer- en caravanbeurs. Als enthousiaste eigenaar van een caravan heb ik deze beurs bezocht.

Niet alle merken waren vertegenwoordigd, maar er stonden er vele. De eerste stand achter de ingang was van Knaus en Tabbert. Het zijn Duitse caravans van dezelfde fabrikant. De grote stand verbaasde me enigszins, omdat de fabriek in Duitsland falliet is. Op de stand zelf was er niets van te merken, maar de concullega's op andere stands wisten het allemaal te vertellen. Eén van die andere stands was van HomeStar. Het is een Belgische caravan uit de fabriek waar tot vorig jaar nog HomeCar werd gefabriceerd. Ook deze fabriek was falliet. De HomeStar caravans zijn exact hetzelfde als de HomeCar, alleen de naam is anders. Men hoopt waarschijnlijk dat onder een andere naam de verkoop weer winstgevend gaat worden.

Oorzaak van deze malaise is een dalende verkoop. Caravans gaan lang mee, wat de vervangingsvraag laag maakt. Er zijn wel innovaties geweest, maar de gemiddelde caravangebruiker zit daar niet op te wachten. Hetgeen wat de caravaneigenaar wil, is al jarenlang onderdeel van iedere caravan. Op een camping wordt immers voornamelijk buiten geleefd, de behoefte aan luxe is dan niet groot. De vraag naar nieuwe caravans is er wel, maar deze is lager dan de produktie. Tegelijkertijd neemt de vraag naar nieuwe campers toe. Er stonden dit jaar dan ook meer campers op de beurs dan er ooit gestaan hebben. De prijzen logen er er niet om, een camper is gemiddeld duurder dan een auto met caravan. Ik houd het daarom voorlopig bij mijn caravan. Mocht ik nog eens tijd en geld over hebben, kan ik altijd nog op zoek naar een leuke camper.

IJsselstein - 18 oktober 2008 - Gisteren stond ik bij een pinautomaat van ABN AMRO. Nog maar korte tijd terug was ABN AMRO een prooi van aandelenhandelaren. Momenteel is het als overheidsbank de meest betrouwbare bank van het land. Het kan snel gaan.

Voor me stond een man die vertelde erg blij te zijn met zijn lakse karakter. Hij was van plan geweest zijn geld over te boeken naar de de Ice Save Bank. Het was er echter nog niet van gekomen, het geld staat nog bij ABN AMRO. Dit gebrek aan daadkracht heeft hem veel ellende bespaard. Hij deed me denken aan een oud collega. Die was alles behalve laks en had enkele jaren in de aandelenhandel gezeten. Op het moment dat hij bij mij kwam werken, was hij begin twintig en grijs. Na enkele weken zorgeloos aan het werk te zijn, kwam zijn originele zwarte haardos weer terug. Het maakte mij duidelijk dat een leuke baan belangrijker is dan veel geld verdienen. Toch schijnt het niet voor iedereen zo te werken. De desbetreffende oud collega is na enkele maanden toch weer teruggegaan naar de aandelenhandel, hij miste het geld. Waarschijnlijk zijn we inmiddels alletwee even grijs, maar bij mij komt dat gelukkig niet van de geldzorgen.

Het geeft aan dat banken en aandelenhandel mijn wereld niet zijn. Hoewel ik prima begrijp wat er gaande is, komt het onwerkelijk op mij over. Het verdienen van geld door er mee te schuiven heb ik altijd al vreemde handel gevonden. Volgens mij geldt dat voor een heel groot deel van de bevolking. Toch laten mensen hun leven er door beïnvloeden. Huizen en auto's worden al minder verkocht, minder dure artikelen zullen snel volgen. De overheid probeert met man en macht de banken te steunen, wat op zich goed is voor de economie. Op termijn zal het echter wel betaald moeten worden. De gevolgen voor de belastingdruk laten zich raden. Ik hoop dan ook van harte dat deze crisis snel voorbij gaat. Het zal veel mensen grijze haren besparen.

IJsselstein - 12 oktober 2008 - Afgelopen donderdag was door de ANWB, de NS en de Rabobank uitgeroepen tot filevrije dag. Vergeleken met de gemiddelde filelengte op donderdagen, stond er één kilometer minder. De organisaties spraken over een succes.

Men had berekend dat als 80.000 mensen hun auto laten staan, de files opgelost zouden zijn. Dat is namelijk het aantal mensen dat op vrijdagmorgen de auto niet pakt en dan staan er vrijwel nergens files. Ondanks dat 78.000 mensen hadden gemeld alternatief vervoer te zoeken, is het niet gelukt de dag filevrij te maken. De ochtendspits was wat later dan normaal, de avondspits een drama door enkele ongelukken. De organisatoren noemen de dag nu een succes omdat er aandacht is geweest voor mobiliteitsvraagstukken. Schijnbaar had men afgesproken dat ieder resultaat een succes zou zijn.

Zelf rijdt ik iedere ochtend van van IJsselstein naar de Uithof in Utrecht. Tot twee jaar terug was dat slechts incidenteel een probleem. Sinds de invoering van de 80 km zone rond Utrecht en de herinrichting van knooppunt Oudenrijn gaat het 's morgens een stuk minder snel. Het is een goed voorbeeld van averechts werkend beleid. Afgelopen weken is het erger dan het ooit geweest is. Mijn wekker een kwartier eerder zetten bespaart me nu een half uur reistijd. Dat doe ik dan maar, wachtend op het moment dat te veel mensen dat zijn gaan doen.

De middagen zijn sterk wisselend. Eén van de problemen van de Uithof is het beperkte aantal uitvalswegen. Het komt regelmatig voor dat deze 's middags allen verstopt zitten. Files op snelwegen staan er vaak, maar zijn niet het grootste probleem. Erger zijn de lange rijen om de snelweg op te komen. Hier zit met regelmaat geen enkele beweging in. Een reistijd van een uur is geen uitzondering meer, terwijl het filevrij een ritje van twintig minuten is.

Een echte oplossing voor het fileprobleem zal niemand hebben. Rekening rijden, aanleg van extra wegen, gebruik van spitsstroken en meer openbaar vervoer zullen allemaal helpen. Zolang heel Nederland op maandag t/m vrijdag van 08.00 tot 17.00 uur blijft werken, zullen rond de begin- en eindtijden wel files blijven staan. Meer spreiden van werktijden levert echter weer allerlei andere praktische problemen op. Kinderopvang, sociale contacten en overlegmomenten zijn immers afgestemd op de reguliere werktijden. Het is begrijpelijk dat velen om deze reden een 24-uurs economie verafschuwen. Zolang dit zo blijft, lijken filevrije dagen mij echter utopie.

IJsselstein - 4 oktober 2008 - Met regelmaat heeft theaterstichting Kwibus voorstellingen voor kinderen. Vandaag werd drie maal de kinderopera Jantje in Modderstad gespeeld.

Het verhaal gaat over Modderstad. Daar zijn alle kinderen vies. Er wordt niet gewassen en haren worden niet gekamd. En in een bad gaan moet echt iets vreselijks zijn. Dan komt Jantje in Modderstad wonen. Hij is juist erg schoon en bedenkt een plan om de kinderen van Modderstad te laten zien dat een bad helemaal zo erg niet is. Het is een heel eenvoudig verhaal, gemaakt naar een oud prentenboek van de Zweedse Attilia Adelborg. Het bijzondere is dat de gehele voorstelling gezongen wordt. Speciaal voor Kwibus is de tekst gemoderniseerd en één liedje toegevoegd. Alles wordt live gezongen en gespeeld, er komt geen bandje aan te pas. De eerste serie voorstellingen was gisteren en vandaag, over drie weken zijn er weer vier voorstellingen.

Gespeeld wordt in het vroegere pand van loodgieter Van den Broek. Dat staat al geruime tijd leeg, er zijn vergevorderde plannen om er een klein theater van te maken. Van de ideeën zijn al tekeningen gemaakt, vandaag waren deze ook te zien voor de bezoekers. Probleem is de vergunningenprocedure. Deze loopt al drie jaar omdat omwonenden overlast verwachten. Zelf begrijp ik daar weinig van. Een bedrijventerrein verandert buiten kantoortijden vaak in en naargeestige omgeving. Een theater kan daar verandering in brengen en geeft minder overlast dan sommige andere bedrijven. Ik vrees echter dat de angst voor het onbekende overtreft. Mensen blijven bezwaar maken en dat kan in Nederland heel lang duren. Hopelijk nemen de huidige voorstellingen de bezwaren weg en kan het theater snel vorm krijgen. Creativiteit krijgt dan nog meer ruimte in IJsselstein!

IJsselstein - 20 september 2008 - Van 13 t/m 25 november vinden de waterschapsverkiezingen plaats. We kunnen dan kiezen wie in het bestuur van de waterschappen komen. Ik heb geen idee op wie ik kan stemmen.

Waterschappen zijn overheden die verantwoordelijk zijn voor het waterbeheer. Het zijn organen zoals provincies en gemeenten, met een eigen democratisch gekozen bestuur en het recht om belastingen te heffen. In totaal zijn er 27. De grenzen worden bepaald door de stroomgebieden van rivieren. Verschil met provincies en gemeenten is dat waterschappen afgebakende taken hebben. Die taken zijn waterkering, beheer van de waterkwaliteit en beheer van de waterkwantiteit. Eenvoudig gezegd zorgen ze voor droge voeten en fris water. Iedereen zal begrijpen dat het voor Nederland van levensbelang is om deze taken goed te organiseren.

Ieder waterschap heeft een algemeen bestuur, een dagelijks bestuur en een dijkgraaf. Het algemeen bestuur wordt eens in de vier jaar gekozen. Binnen het algemeen bestuur worden heemraden gekozen. Samen met de dijkgraaf vormen zij het dagelijk bestuur, te vergelijken met een college van burgemeester en wethouders. De dijkgraaf wordt, net als de burgemeester, voor een periode van zes jaar benoemd door de Kroon. In november zijn er verkiezingen voor een nieuw algemeen bestuur. Vroeger mochten daar alleen individuen aan meedoen, tegenwoordig mogen ook partijen meedoen. Enkele landelijke politieke partijen doen mee, daarnaast zijn er partijen die zich uitsluitend op waterschappen richten.

Eigenlijk begrijp ik niet waarom we waterschappen hebben. De taken zijn belangrijk, maar politieke standpunten zie ik niet. Het hele waterbeheer lijkt mij het werk van vakmensen. Bij alle andere overheidstaken is dat georganiseerd door publiekrechtelijke organisaties op te richten. Voorbeelden zijn het KNMI, Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer. Deze organisaties worden gefinancierd en gecontroleerd door het Rijk, belasting heffen is er niet bij. Waarom dit voor waterbeheer wel zo georganiseerd is, is mij een raadsel. Mijn stem laat ik daarom maar in het water vallen, ik heb toch geen idee waar ik voor of tegen moet stemmen.

IJsselstein - 13 september 2008 - In februari van het afgelopen jaar werd Almere verkozen tot lelijkste stad van Nederland. Burgemeester Jorritsma zei op dat moment dat iedereen maar moest komen kijken om zelf te oordelen. Vandaag heb ik dat gedaan.

Almere is een nieuwe stad, de eerste woningen zijn opgeleverd in november 1976. Inmiddels wonen er bijna 200.000 mensen en nog steeds wordt er volop gebouwd. Het bijzondere van de stad is dat deze twee tot vijf meter onder zeeniveau ligt. Er zijn vijf stadsdelen, waarvan Almere Stad het grootste is. Almere Hout en Almere Poort zijn nog in ontwikkeling, hier wonen nog maar weinig mensen. Ondertussen wordt al nagedacht over een zesde stadsdeel, Almere Pampus. Momenteel is dat nog een groene zone tussen Almere en het IJmeer bij Amsterdam. Almere Buiten en Almere Haven zijn stadsdelen die al wat langer bestaan. Almere Buiten ligt aan de noordzijde en heeft vooral veel ruime woonwijken. Almere Haven ligt zuidelijker. Zoals de naam al doet vermoeden, is er een flinke jachthaven. Verder heeft het een winkelgebied en veel stedelijke woningbouw.

Ik was vandaag in het stadshart, dat ligt in Almere Stad. Historische panden zijn er uiteraard niet te vinden, het is nieuw, ruim en modern. Tegelijkertijd is het echter ook mooi, veilig en sfeervol! Rondom het centrum bevinden zich ruime parkeergelegenheden. Verder zijn er in het stadshart vrijwel nergens auto's te zien, de winkelstraten zijn autovrij. Winkels zijn er volop. Alle grote ketens zoals Mediamarkt, V&D en C&A hebben er vestigingen, maar er zijn ook lokale winkels. Rond de Grote Markt bevinden zich horecagelegenheden. De ligging aan het water geeft een leuke extra sfeer. Als dit representatief is voor heel Almere, is de verkiezing tot lelijkste stad onterecht. Er wordt bewezen dat nieuwbouw ook mooi kan zijn. Ik kan iedereen aanraden er zelf eens te gaan kijken.

IJsselstein - 8 september 2008 - Iedereen heeft weleens last van het volgende dilemma: Wat zullen we eten vandaag? Zelf los ik dat meestal op met een bezoekje aan Foe Wah, de meest gerenommeerde afhaalchinees van IJsselstein en omstreken. Afgelopen weekend heb ik dat anders aangepakt, ik heb mosselen gekookt. Het ging sneller en makkelijker dan ik dacht.

Mosselen zijn weekdieren, die vooral in de kustgebieden leven. Met name in de Waddenzee komen zij in grote aantallen voor. In het voorjaar en de zomer vindt de voortplanting plaats. Miljoenen larven komen dan vrij en zwemmen in de kustgebieden en zeearmen rond. Na ongeveer een maand begint de schelp zich te ontwikkelen en zinkt het zogenaamde mosselzaad onder het gewicht van hun schelp naar de bodem. Met behulp van byssusdraden hechten zij zich vast aan de zeebodem, aan voorwerpen of aan elkaar. De byssusdraden worden gevormd door een speciale klier die op een soort voet lijkt. Met deze 'voet' kan de mossel zich enigszins verplaatsen. Wanneer mosselen zich eenmaal hebben vastgehecht, verplaatsen ze zich niet of nauwelijks. Ze zijn nogal honkvast. Alleen als ze onder slib of zand dreigen te geraken, werken mosselen zich naar boven. Het voedsel van de mossel bestaat uit planktonalgen, die zij bemachtigen door het langsstromende zeewater te filtreren. Mosseltjes van ongeveer één centimeter groot noemt men mosselzaad. Wanneer de mosselen 4 à 5 centimeter lengte hebben, worden ze zogenaamde 'half-was-mosselen' genoemd. Na ongeveer twee jaar zijn de mosselen 6 à 7 centimeter groot en geschikt voor de verkoop als consumptiemossel.

Hoewel de meeste mosselen uit de Waddenzee komen, worden ze verkocht als Zeeuwse mosselen. Dat komt doordat het verwateren, dat is zandvrij spoelen, in Nederland uitsluitend in de Oosterschelde plaats vindt. Als dit is gebeurd, mogen de mosselen verkocht worden als Zeeuwse mosselen. Met name in België zijn deze populair, maar ook in Nederland worden ze volop verkocht.

Zaterdag had ik ook een pak gekocht, met voor mosselen geschikte kruiden. Het geheel had ik over twee pannen verdeeld, met een kleine hoeveelheid water daarbij. Vervolgens heb ik het op het vuur gezet. Al na enkele tellen kwam er vocht uit de schelpen, waarna de mosselen in hun eigen vocht gaar konden koken. Een paar minuten later stonden alle schelpen open, de mosselen waren gereed voor consumptie. Naar Vlaamse gewoonte had ik er patat bij gebakken. Samen met een fles knoflooksaus vormde het een overheerlijke maaltijd die binnen enkele minuten op tafel stond. Mocht je ook eens niet weten wat te eten, kan ik de mosselen zeker aanraden!

IJsselstein - 31 augustus 2008 - Het was afgelopen weekend voor velen het laatste weekend van de vakantie. Morgenochtend zullen de normale files weer op de snelwegen verschijnen. Ik heb dit weekend genoten van het mooie weer in Egmond aan Zee.

Het was alweer een aantal jaren terug dat ik Amsterdam was gepasseerd. Ik kon me van de kop van Noord Holland alleen polders herinneren, mijn enige positieve herinnering aan dit gebied was de boot naar Texel. Afgelopen weekend heb ik ontdekt dat er meer te beleven is. Vrijdag was ik in Alkmaar. De binnenstad bleek zeer de moeite waard te zijn. Ik ervaarde het als de meest Hollandse stad waar ik ooit geweest ben. Natuurlijk draagde de kaasmarkt met de kaasmeisjes daar aan bij, maar ook de grachten, gebouwen, terrassen, winkels en bruggen. Het aanwezige publiek was hierdoor juist wat internationaler dan in de meeste Nederlandse steden. Er liepen talloze toeristen rond. Met name Duits hoorde ik veel om mij heen.

IJsselstein - 28 augustus 2008 - In het verleden werden gehandicapten zielig gevonden. Gelukkig zijn we tegenwoordig zo ver dat we gehandicapten ook als volwaardige medemensen zien. Het lijkt er echter op dat sommige politici daar een einde aan willen maken.

Voor gehandicapten bestaan allerlei speciale voorzieningen in Nederland. Eén van die voorzieningen betreft speciale parkeerplaatsen. Op lokaties waar veel gehandicapten komen en plaatsen die voor iedereen goed toegankelijk moeten zijn, zijn extra brede plaatsen gecreëerd voor gehandicapten. Alleen mensen met een speciale pas mogen daar parkeren. Over het algemeen zijn deze plaatsen leeg, ook op verder overvolle parkeerplaatsen. Het lijkt er dus op dat we teveel van deze plaatsen hebben in Nederland. Dat is echter beter dan te weinig, niemand zal deze speciale voorziening af willen schaffen.

De PvdA heeft nu voorgesteld om alle parkeerplaatsen voor gehandicapten verplicht gratis te maken. Men wil dat gehandicapten ook op betaalde parkeerplaatsen gratis kunnen parkeren. Dit lijkt een sympathiek voorstel. Gehandicapten een parkeeplaats geven en ze vervolgens laten betalen lijkt immers nogal zielig. Dat is het echter niet. Het betalen heeft tot doel om parkeervoorzieningen te bekostigen en het autogebruik te beperken. Deze redenen zijn voor gehandicapten net zo van toepassing als voor alle andere automobolisten. Wie auto kan rijden, kan ook een muntje in een parkeerautomaat gooien. Feitelijk is het dus uitsluitsel op basis van handicap en dat vind ik zielig.

Westende - 22 augustus 2008 - Een week Westende leert dat het een levendige badplaats is. Vrijwel continue zijn er evenementen.

Deze week is er o.a. een tennistoernooi. De tennisbanen liggen in het centrum van Westende Bad, vlakbij de boulevard. Enkele terrassen en vele balkons kijken uit op de banen. Het is een damestoernooi met enkel- en dubbelspel voor het WTA klassement. Regelmatig zijn er aardige wedstrijden te zien, de dames kunnen er $10.000,- mee winnen. Hoewel ik zelf niet zo snel een tennistoernooi zou opzoeken, vind ik het leuk af en toe even naar de strijd tussen de dames te kijken. Met name de wedstrijden waar de vermoeidheid het wint of verliest van de concentratie vind ik mooi om te zien.

Een heel ander evenement, maar minstens zo levendig, is de braderie. Deze vindt vandaag en morgen plaats in de straten van Westende Bad. Er staan kramen met kleding, maar ook spelletjes en de draaimolen ontbreken niet. Op de boulevard heeft een café karaoke georganiseerd. Sfeervol is het zeker, maar af en toe ook tenenkrommend. Vanavond liep ik langs op het moment dat een dame "Ik ben zo eenzaam zonder jou" vertolkte. Het was werkelijk geen gehoor. Het trok ook de aandacht van een jonge meid, zij keek om naar de zingende dame. Ik heb nog nooit iemand zó verbaasd zien kijken als deze meid.

Westende - 20 augustus 2008 - Een week Vlaanderen betekent ook een week Vlaams eten. Hoewel België vooral bekend staat om de patat, heeft de Vlaamse keuken meer te bieden. Er valt genoeg te smikkelen!

Patat wordt hier consequent friet genoemd. Zoals overal is het volop verkrijgbaar, maar typerend voor de Belgische kust is het niet. Veel frietkotten zijn er niet te vinden. De gerechten van hier komen vooral van zee. Scampi's staan vrijwel overal op de kaart, mosselen worden door veel restaurants aangeboden. Daarnaast zijn in vele gelegenheden de onovertreffelijke garnaalkroketten verkrijgbaar. Toch heeft de Vlaamse keuken meer te bieden dan alleen vis. Zo wordt ook het in Nederland onbekende vol-au-vent volop aangeboden. Het is een gerecht met stoofvlees in een soort roomsaus.

Als tussendoortje doen de pannekoeken het goed. Het zijn niet de dikke gevulde pannekoeken die verkocht worden in de Nederlandse pannekoekenhuizen, maar dunnere pannekoeken met suiker, jam of warme chocoladesaus. Ze delen de menukaart over het algemeen met wafels, welke uiteraard ook typisch Belgisch zijn. Op snoepgebied beginnen de Belgen de Nederlandse gewoontes over te nemen. Drop wordt inmiddels verkocht in alle snoepkramen. Daarnaast zijn er natuurlijk nog steeds winkels met Belgische bonbons.

Al deze variatie doet bijna vergeten dat België bovenal het land van de patat blijft. Gelukkig werd ik er vanmiddag toch nog even aan herinnerd. Ik liep over de parkeerplaats voor de camping, toen een volslanke dame me riep: "Meneer, meneer, weet gij waar ik hier frietjes kan kopen?" Ik heb haar de weg naar de frituur gewezen, om daarna zelf bij mijn caravan wat lekkers van de Delhaize in de pan te gooien.

Westende - 19 augustus 2008 - Vanavond was ik in Nieuwpoort. Het was druk in de oude stad, een avondmarkt trok zeer veel publiek.

Nieuwpoort is bij iedere Nederlander die meer dan één geschiedenisles gevolgd heeft bekend van de Slag bij Nieuwpoort. Het is niet de enige oorlog waar Nieuwpoort onder geleden heeft. Ook tijdens de eerste wereldoorlog heeft de stad heel wat te verduren gehad. Het sluizencomplex De Ganzenpoot speelde een belangrijke rol in het onder water zetten van gebieden. Nog steeds is het sluizencomplex één van de indrukwekkendste delen van Nieuwpoort, met vele rivieren die samenkomen. In tijden van vrede werd in Nieuwpoort voornamelijk geld verdient met visvangst. Er zit nog altijd een grote visafslag. Het toerisme begint echter steeds belangrijker te worden. De grootste jachthaven van Noord Europa ligt er en er zijn vele campings, appartementen, hotels en restaurants. Momenteel wordt de kaai heringericht. Het was een brede doorgaande weg voor de vele vrachtwagens met vis, het wordt een gezellig toeristisch plein met terrassen.

In de oude binnenstad was vanavond markt. Deze bleek hetzelfde te zijn als markten in de rest van de wereld. Er stonden kramen met eten, standwerkers probeerden prullaria aan de man te brengen en Zuid-Amerikanen verkochten truien en t-shirts. Ik had het snel gezien, Café De Markt sprak me stukken meer aan. Men verkocht er pannetjes met mosselen en die bevielen me vele malen beter dan de kramen voor de deur.

Westende - 17 augustus 2008 - Vandaag ben ik naar De Haan geweest. Dat is een badplaats ten noorden van Oostende. Mijn vervoermiddel was de kusttram.

De kusttram loopt van Knokke naar De Panne v.v., langs de gehele Vlaamse kust dus. Voor toeristen is het een ideaal vervoermiddel. Kaartjes zijn te koop bij de lijnwinkels die op vele haltes aanwezig zijn. De prijzen zijn laag, een vijfdagenkaart kost €15,-. Onbeperkt reizen van noord naar zuid en weer terug kost dus slechts €3,- per dag. In Nederland zijn dat slechts enkele strippen op een strippenkaart! Lang wachten op de tram is er ook niet bij, na tien minuten komt de volgende. Het is dan ook altijd behoorlijk druk. Ook ik vind het een ideaal vervoermiddel, de auto komt hier weinig van z'n plek.

Vandaag ben ik de tram uitgestapt in De Haan. Het bleek een ander soort kustplaats dan ik gewend ben aan de Belgische kust. Grote appartementencomplexen en lange boulevards ontbreken. Het is een wat klassieke badplaats met hotels, winkels en restaurants in het duinlandschap. Er is weinig gebruik gemaakt van de ligging aan zee, de plaats ligt min of meer met de rug naar het strand gekeerd. Opvallend vond ik de vele ruimte, de straten zijn breed en er is veel groen. Hoewel ik meer houd van de sfeer aan drukke boulevards, is het geen ongezellige plaats. Toeristen liepen er volop en het strand was aardig bezet. Pas toen er ook water uit de lucht kwam, liep het strand leeg. Voor mij was het een mooi moment om de tram terug te nemen naar Westende, waar gelukkig de zon alweer scheen.

Westende - 16 augustus 2008 - Twee en drie jaar geleden heb ik een week op een camping in Nieuwpoort gestaan. Dit jaar sta ik weer op een camping aan de Belgische kust, maar deze keer in Westende. Het is een schitterende camping op een prachtige lokatie, alleen de horeca laat te wensen over.

Westende ligt tussen Nieuwpoort en Oostende. Het oorspronkelijke dorp ligt enkele kilometers achter de duinen. Direct aan zee ligt het jongere Westende Bad. Het is een typisch Belgische kustplaats: er is een breed strand, daarvoor loopt een boulevard en er staan heel veel hoge appartementen. Onder de appartementen bevinden zich de gebruikelijke toeristenwinkels en restaurantjes. Zelf vind ik dit soort plaatsen erg gezellig. Cultuur is er niet te vinden, maar mensen des te meer. Mensen kijken is dan ook het ultieme genot in Westende.

De afgelopen dagen heb ik diverse horecagelegenheden bezocht. Vrijwel allemaal zijn ze druk, het verschil in bediening is goed te merken. In de goede restaurants blijft de bediening vlot en vriendelijk. In de minder goede gelegenheden is dat anders. Helaas valt de taverne op de camping in de laatste categorie. Gisterenavond probeerde ik een drankje aan de bar te bestellen. Terwijl ik stond te wachten, begon een groep Belgen luidkeels te protesteren tegen de lange wachttijd. Na tien minuten aan de bar gestaan te hebben, besloot ik ongevraagd mijn bestelling aan de barkeeper op te geven. Een kleine twintig minuten later kreeg ik het. Voor de gelegenheid leek het vlot. Vanavond liep ik op de terugweg van een ander terras langs de taverne de camping op. Ondanks de live muziek en het mooie weer, zaten er slechts enkele gasten. De barkeeper was wel druk bezig, zo te zien met niks.

IJsselstein - 8 augustus 2008 - Ik ben op zoek naar een andere televisie. Graag wil ik een exemplaar waarop ik digitale televisie via de kabel kan kijken, zonder dat ik daarvoor een aparte decorder nodig heb. Vanavond heb ik twee winkels bezocht.

De eerste winkel was EP in IJsselstein. Binnen sprak een verkoper me aan: "Goedenavond, kan ik u helpen?"
"Jawel, ik heb in uw folder een Humax televisie gezien. Kan ik deze hier bekijken?"
"Ik zal even voor u kijken of ik deze op voorraad heb."
"Dat is goed."
"Nee, helaas, deze heb ik momenteel niet op voorraad."
"Dat is jammer. Ik had verwacht dat u uw aanbiedingen wel in de winkel zou hebben."
"Eh, nee, dat is niet het geval."
"Dan gaat het niet door. Dank u, tot ziens."
Dat was dus de eerste en laatste keer dat ik bij deze winkel geïnformeerd heb.

De volgende winkel was Pater in Nieuwegein. Hier heb ik enkele jaren geleden naar volle tevredenheid een wasmachine gekocht, dus ik verwachtte betere service. Dat viel tegen. Er stonden talloze televisies van het merk LG, maar geen enkele voldeed aan mijn wensen. Op het moment dat ik de winkel wilde verlaten, kwam een verkoper naar me toe: "Goedenavond. Heeft u niet gevonden wat u zocht?"
"Nee, dat is niet gelukt. Ik zoek een televisie waarop ik via de kabel digitale televisie kan kijken, zonder dat ik daarvoor een decorder nodig heb."
"Deze heb ik inderdaad niet in de winkel staan, maar kan ik wel leveren. Ik kan alle merken leveren. Als u weet welke u wilt hebben, kan ik deze uit het magazijn laten komen. We hebben echt alles op voorraad."
"Dat is wel handig. Heeft u misschien ook folders waarin ik kan zien wat u dan allemaal heeft?"
"Nee, deze heb ik niet. Maar als u ergens een model ziet, kan ik deze leveren. Volgende week krijgen we trouwens nog meer binnen, dus u kunt ook nog een keer komen kijken."
"Dank u wel. Ik zal er zeker aan denken."

IJsselstein - 3 augustus 2008 - Ongeveer een half jaar geleden liep ik met mijn vriendin door de Weidstraat in de IJsselsteinse binnenstad. Er waren werkzaamheden uitgevoerd en de straat was weer dicht gelegd. "Er zal volgende week nog wel wat moeten gebeuren", zeiden we tegen elkaar. De straat was gelegd als een bouwweg. Het ligt er echter nog steeds zo bij.

Het lijkt symbolisch voor de wijze waarop de gemeente IJsselstein met de stad omgaat. Jaren geleden is begonnen met sloop van de panden op de hoek van de Touwlaan en de Kasteellaan. Eén gebouw, Het Slot, staat sindsdien dichtgetimmerd. De overige panden zijn wel volledig gesloopt, maar het terrein is één grote bende. Het is mij geheel onduidelijk of daar ooit nog wat gaat gebeuren. Het Wooninfocentrum in Zenderpark is enkele jaren terug gesloten. Hiervoor komen wel met enige regelmaat plannen voor een bestemming in het nieuws. Ondertussen wordt het zelden gebruikt en al helemaal niet onderhouden. Resultaat is een afbraakpand op één van de mooiste zichtlokaties van IJsselstein.

Gevolg van dit al is dat IJsselstein steeds verder verloedert. Vandaag was in het nieuws dat de gemeente het straatbeeld op wil knappen door regels te stellen aan het gebruik van reclameborden. Een lelijke straat wordt echter niet nog lelijker van een reclamebord. Ik zou dan ook liever zien dat eerst de straten worden opgeknapt. Dat is ongetwijfeld moeilijker dan het opleggen van regels, maar doet goed voorbeeld niet veel makkelijker volgen?

IJsselstein - 2 augustus 2008 - Amsterdam kleurde vandaag roze: de jaarlijkse Canal Parade voer weer door de grachten. Ik vraag me af of het dit jaar werkelijk Gay Pride was.

De Gay Pride is een jaarlijks homofestival. Het wordt altijd gehouden in het eerste weekend van augustus en behoort samen met Koninginnedag en de Uitmarkt tot de grootste buitenevenementen van de stad. Hoogtepunt is de Canal Parade op zaterdag, maar het evenement omvat meer. Van vrijdag t/m zondag zijn er feesten, kerkdiensten, fora, tentoonstellingen en sporttoernooien voor homo's. De Canal Parade trok dit jaar een half miljoen bezoekers, een record. Dat zijn niet alleen homo's, maar ook vele andere nieuwsgierigen. Vooral de boten met exentriek uitgedoste relnichten trekken veel belangstelling. Het is inmiddels dan ook een commercieel interessant evenement, sponsors zijn o.a. ING en TNT.

De eerste boot was dit jaar gevuld met ministers en staatssecretarissen. Minister Plasterk had zijn collegae opgeroepen om mee te varen en enkele van zijn partijgenoten hadden hier gehoor aan gegeven. Gezamenlijk beweerden ze de regering te vertegenwoordigen. Gelukkig was minister Eimert van Middelkoop zo verstandig om vanmorgen op de radio te verkondigen "ver af te staan van deze cultuurexpressie." Hij vond deelname van zijn PvdA collegae "misschien zelfs een beetje provocerend." Als vertegenwoordiger van een homofobe regeringspartij verkondigt hij eerlijk zijn mening. Hoewel ik de homofobie van de ChristenUnie niet deel, lijken dit me verstandige woorden. Het is weer geheel duidelijk waar onze regering echt voor staat en dat is geen 'Gay Pride'.

IJsselstein - 30 juli 2008 - Normaal gesproken heb ik niet zo veel contact met mijn buren. Dat ligt aan mij. Hoewel ik een prettige omgang met elkaar op prijs stel, zie ik geen reden om intenstief contact te onderhouden met mensen die toevallig in dezelfde straat wonen.

Vorige week maandagavond laat mocht ik genieten van het auto-alarm van mijn buurman. Hij geniet van een ongetwijfeld welverdiende vakantie, maar zijn auto was het daar niet mee eens. Rond 23.30 uur begon het alarm te loeien. Uiteraard was ik dat na een half uur goed zat. Ik ging even bij de auto kijken en ontmoette een andere, mij onbekende buurtgenoot met dezelfde ergenis. We spraken af dat hij de ANWB en ik de politie zou bellen, met de vraag of men er wat aan kon doen. Helaas was het antwoord in beide gevallen negatief. Rond 01.30 werd het weer rustig. Als mijn buurman terug komt, zal ik hem uitleggen waarom zijn accu leeg is.

Zaterdag had ik weer contact met dezelfde buurtgenoot. Aan het einde van de middag regende het buiten behoorlijk en binnen iets minder. De oorzaak lag op het dakterras. Op het moment dat ik daar op liep, kon ik concluderen dat alle huizen in de straat het mankement vertoonde. Ondanks het noodweer stond vrijwel iedereen op zijn of haar dakterras. Gelukkig bleek dat sommigen wat meer contact met elkaar hebben. Men had sleutels van vakantiegangers, zodat we ook in hun huizen de schade konden beperken. Inmiddels is bij mij alles netjes opgedroogd en gun ik al mijn buurtgenoten hetzelfde resultaat. Ondanks dat, hoop ik dat we het contact voorlopig weer kunnen beperken tot vriendelijk gedag zeggen!

IJsselstein - 26 juli 2008 - De laatste luchtballonnen uit Den Haag zijn weer overgedreven en morgen is de finish van de Tour de France. Nederland viert vakantie, nieuws is er niet. Het is weer komkommertijd.

Tegenwoordig worden komkommers het hele jaar geoogst. In het verleden was dat voornamelijk in de zomer. Komkommers waren dus vooral beschikbaar als er weinig handel en vrijwel geen nieuws was. Kranten schreven daarom maar over de handel in komkommers. Tegenwoordig zijn ze het hele jaar door verkrijgbaar, maar de term komkommertijd bestaat nog steeds.

Plasmolen - 19 juli 2008 - Het is alweer de laatste avond van de vakantie. Om deze af te sluiten, hebben we vanvond nog eenmaal gegeten bij Ciao Pizza.

Zoals al eerder beschreven, is Ciao Pizza een pizzeria langs de N271. Ik had vandaag een menu besteld, wat bestaat uit soep naar keuze, een pizza naar keuze en ijs, koffie of thee. Mijn keuze was een Suppa Funghi, een Pizza Calzone Speciale en een kopje koffie. Bij elkaar kostte dat €15,50. Behalve spotgoedkoop was het ook erg smakelijk.

Aan het andere einde van het restaurant zaten ouders met drie kinderen plus opa en oma. Met name de moeder was goed in staat om de kinderen druk te maken. Uiteraard had ze dat zelf niet door, zodat ze alle reden had om boos te worden op haar kinderen. Het éne na het andere commando ging over tafel. Gelukkig begreep de ober het beter, op eigen initiatief kwam hij kleurplaten en -potloden brengen. Nadat deze truc was uitgewerkt, werd het weer gezellig druk. Deze keer vluchtte moeders met de kinderen naar buiten, waarna ze alleen terug kwam. Als blikken konden doden, waren de kinderen nu hun moeder kwijt geweest. Na deze blik liep de vader snel naar buiten om de kinderen voor een val van de trap te behoeden. Schijnbaar was dat gelukt, want even later liep de hele familie richting auto. Wat daarbij gezegd werd, kon ik alleen nog maar naar raden.

Plasmolen - 17 juli 2008 - De Nijmeegse vierdaagse is een evenement met vele tradities. Eén van die tradities is de proefsluiting van de pontonbrug bij Cuijk.

De laatste dag van de vierdaagse is de dag van Cuijk. De route gaat door het Brabantse land naar Cuijk, daar de Maas over en vervolgens via Mook en Malden terug naar Nijmegen. Bij Cuijk ligt echter geen brug over de Maas. Dat wordt ieder jaar weer opgelost door het leger een pontonbrug te laten plaatsen. De avond ervoor is altijd de proefsluiting, zo ook vanavond. Onderdeel van de traditie is dat na de sluiting de burgemeesters van Cuijk en van Mook en Middelaar elkaar halverwege de hand schudden. Ook vanavond gebeurde dat. Daarna was het tijd voor het echte spektakel, vier paracutisten probeerden op de brug te landen. Twee waren er zo gelukkig dat ze op de brug kwamen, één sprong in het water en één in het weiland aan Middelaarse zijde van de brug. Uiteraard genoot het publiek volop van de sprong in het water, terwijl degenen die op de brug landden het meeste applaus oogsten.

Het geheel werd op traditionele wijze afgesloten door een muziekkorps over te laten steken. Hierna kon het publiek de brug over. Na een uurtje werd de brug weer verwijderd, waarna het feest doorging aan beide zijden van het water. Morgenochtend wordt de brug nogmaals gelegd. Tijd voor tradities zal er dan niet zijn, tienduizenden wandelaars zullen er de oversteek maken naar de laatste loodjes van de vierdaagse.

Plasmolen - 16 juli 2008 - Afgelopen week is me uitgelegd hoe kermis in Noord Limburg gevierd wordt. Vandaag was ik op de kermis van Kleve. Deze Duitse kermis kwam me bekender voor dan hetgeen me uitgelegd werd.

Ik ken kermis als een verzameling attracties en eettentjes. In Plasmolen en omstreken is dat niet het geval. Op Noord Limburgse kermissen schijnen attracties slechts bijzaak te zijn. Er zijn enkel wat kinderspelen. Toch is het een belangrijk gebeuren in ieder dorp. De reden daarvan is de bijbehorende feesttent. Onder het genot van wat alcoholische consumpties werd me uitgelegd dat echt zuipen in zo een feesttent gebeurt. Wat er nog meer plaats vindt, is me niet duidelijk geworden. Waarschijnlijk is dat ook niets. Het schijnt wel, naast het carnaval, een jaarlijks hoogtepunt in het dorpsleven te zijn.

Vandaag in Kleve was ik op een kermis zoals ik hem ken. Er stonden kramen met eenvoudige spelen als prijs schieten en touwtje trekken, er kon wat gegeten en gedronken worden en waaghalzen hadden de mogelijkheid om misselijk te worden in één of ander draaiend geheel. Het verschil met de kermis in IJsselstein zat in het aangeboden eten. In IJsselstein staat altijd een oerhollandse poffertjeskraam, in Kleve deden de bratwürsten het goed. Er werd ook bier geschonken, maar het was zeker geen zuipfeest. In dat opzicht lijkt Limburg meer buitenland dan het echte buitenland.

Plasmolen - 14 juli 2008 - Hoewel ik katholiek ben opgevoed, ben ik niet kerkelijk. Ik kom nooit meer in de kerk. Vanavond heb ik toch een kerk bezocht. Het was niet voor een mis, maar voor een optreden van Speelman en Speelman.

Eén van de vaste onderdelen van de vierdaagsefeesten is 'Muziek en kunst in de kerk' in de Stevenskerk. Er worden schilderijen tentoongesteld en iedere avond is er een muzikaal optreden. Vanavond was dat van Speelman en Speelman. Het zijn twee broers die samen met een band muziek maken voor in het theater. De muziek is goed, de teksten zijn soms nog beter. Hun enige hit tot nu toe is 'Fred', de nieuwe single heet 'Bang voor mij'. Beide nummers werden gespeeld, evenals allerlei minder bekend werk. Omdat het voor het theater gemaakt is, paste het ook goed in de kerk. Ik vond het optreden niet onderdoen voor de optredens van bekendere musici die ik voorgaande jaren in de kerk heb gezien. Het gehele publiek was dan ook razend enthousiast.

Het optreden werd aan- en afgekondigd door Jan Douwe Kroeske. Ook zijn bijdrage begint traditioneel te worden. Bij het verlaten van de kerk kreeg iedereen een gladiool. De laatste keer dat ik deze kreeg, had ik er een vierdaagse voor gelopen. Deze keer heb ik er een stuk minder voor moeten doen! Mijn enige prestatie was anderhalf uur in de kerk zitten. Vroeger vond ik dat dat ook een prestatie, maar met artiesten in plaats van priesters op het altaar is het voor mij slechts genieten.

Plasmolen - 13 juli 2008 - Vanmiddag was ik in Nijmegen. De vierdaagsefeesten zijn daar losgebarsten. Ook op de camping is inmiddels het feest begonnen.

De vierdaagsefeesten zijn gisteren begonnen. Gisterenavond hebben ongetwijfeld weer honderdduizenden mensen de stad bezocht om te genieten van de sfeer en de muziek. Ook vanmiddag was het gezellig druk. Er stonden geen grote namen op de podia, maar de minder grote namen trokken ook voldoende belangstelling. Zelf was ik op het Plein 44, met optredens van Groot Hart en Corporation. Groot Hart speelde voornamelijk covers van Nederlandstalige rockbandjes, zoals De Dijk en Van Dik Hout. Daarnaast speelde men één eigen nummer. De naam van dat nummer ben ik vergeten, maar ik verwacht dat we er meer van gaan horen. Het klonk in ieder geval lekker en de sfeer op het plein kwam er goed in. Corporation werd aangekondigd als bluesband, maar bracht rasechte popmuziek van o.a. The Police. Hoewel deze band nog beter speelde als Groot Hart, vond ik het optreden minder geslaagd. Het klonk alsof een CD op stond, terwijl ik vooral van de live effecten houd.

Plasmolen - 12 juli 2008 - Leven op een camping is anders dan thuis. Zelf vind ik het heerlijk om meer buiten te leven. Een ander verschil is dat mensen meer samen leven.

Tot gisteren was de camping bijna leeg. We stonden alleen op een veld met negen plaatsen. De overige velden waren niet meer gevuld. Gisteren en vandaag is de camping bijna vol gelopen, morgen worden ook de laatste plaatsen bezet. Reden is dat komende week de Vierdaagse van Nijmegen is, vandaag beginnen de vierdaagsefeesten. Meer mensen betekent ook meer leven. Dat brengt enerzijds gezelligheid met zich mee, anderzijds ook weleens wachttijden bij douches of wasserette. Omdat het echter voor alle wachtenden vakantie is, maken we dat ook gezellig. Hoewel een weekje rust heerlijk was, vind ik de komende week drukte daarom allesbehalve erg.

Het samen leven geldt ook binnen gezinnen. Gewoonlijk gaan mensen hun eigen gang en komen gezinsleden elkaar rond etenstijd weer tegen. Op een camping zit men de gehele tijd bij elkaar. Voor sommige mensen brengt dat wat ongemakken met zich mee. Zo zijn er vaders die zich opeens met opvoeden moeten bemoeien en blijken vrouwen een mening te hebben over het gedrag van hun man. Een opa had er ook wat moeite mee. Hij ging tegenover mijn caravan naar het toilet, terwijl zijn kleinzoon op hem wachtte. Het duurde allemaal wat lang. De kleinzoon vroeg een paar keer waar opa bleef, waarna hij verderop ging spelen. Pas enige tijd daarna verliet opa het toilet. Enkele ogenblikken later moest ook ik het toilet bezoeken. Het eerste wat ik daar deed, was de ronddrijvende peuk wegspoelen.

Plasmolen - 10 juli 2008 - Plasmolen is een echte toeristenplaats. 's Zomers verveelvoudigt het inwonertal, het aantal plaatsen in de jachthaven, op de campings en in het bungalowpark is vele malen groter dan het aantal woonhuizen. Er zijn dan ook veel restaurants. Bij twee daarvan heb ik de afgelopen dagen gegeten.

Eergisteren was ik bij Ciao Pizza. Zoals de naam al doet vermoeden, is dat een pizzeria. De meeste pizzeria's die ik ken zijn kleine retaurantjes in grotere plaatsen, met daarbij een afhaal- en bezorgservice. Ciao Pizza is anders. Het ligt langs de N271, tegen de Sint Jansberg op. Het zou zo in de Alpen kunnen liggen. Voor de deur zat een serveerster te roken, zoals er sinds tien dagen veel buiten wordt gerookt. Na een praatje gemaakt te hebben over de zin en onzin van het rookverbod, ben ik naar binnen gegaan. De serveerster kwam snel achter me aan, waarna ik een Pizza Calzone Speciale heb besteld. Toen ik de pizza voor me had liggen, merkte ik nogmaals het verschil met de bekende afhaal- en bezorgservices. De vulling van de pizza was geen 80% hete lucht, maar 100% vlees en groenten. Op Funda zag ik dat de pizzeria te koop staat. Mocht je de koper worden, houdt dan in ieder geval de pizzabakker in dienst! Ik kom er dan volgend jaar zeker weer één bestellen.

Gisteren heb ik gegeten bij restaurant De Kombuis. Dat is een Nederlands restaurant op een rijtje van drie. Het voordeel van dit restaurant is dat men keuzemenu's van drie gangen voor vaste prijzen aanbiedt. De goedkoopste is €12,50. Het maakt het erg aantrekkelijk voor iedereen die goed en/of goedkoop wil eten. De kwaliteit is niks mis mee, de bediening uitermate vriendelijk. In de loop van de avond liep het dan ook vol. Gevolg was dat ik wat langer moest wachten op de koffie. De serveerster kwam daar drie keer vriendelijk glimlachend haar excuus voor aanbieden. Op het moment dat ik me begon af te vragen of ze ook een glimlach met koffie in de aanbieding had, kwam de koffie met Amaretto. Uiteraard smaakte die geweldig, wat het wachten weer helemaal goed maakte.

Plasmolen - 8 juli 2008 - Plasmolen ligt vlakbij de Duitse grens. Vandaag ben ik wat verder Duitsland in gereden. Rond de middag was ik in Oberhausen, later in Goch.

Oberhausen is een grote stad in het Ruhrgebied. Veel Nederlanders kennen het als eerste grote stad na Arnhem. Ik kwam uit de richting Nijmegen, dan is het de tweede grote stad in Duitsland. De eerste is Duisburg, wat er vlakbij ligt. Mijn verwachting was dat Oberhausen, net als Krefeld en Düsseldorf, een grote winkelstad zou zijn. Dat bleek niet helemaal het geval. De stad heeft weliswaar een redelijk groot centrum, maar mooie winkels zijn er niet te vinden. Zeeman was bijna de meest exclusieve winkel, de meeste winkels waren discounts en soortgelijke prijsvechters. Uiteraard waren er wel veel typisch Duitse bakkerijen, wat het verblijf toch smakelijk maakte.

Vanuit Oberhausen ben ik naar Goch gereden. Dat is een kleinere plaats, vlakbij de Nederlandse grens. Hoewel het veel minder groot en bekend is als Oberhausen, heeft het een gezelliger centrum. Het winkelaanbod is gevarieerd, er staan diverse historische gebouwen en ook de terrasjes ontbreken niet. Eén van die terrassen heb ik bezocht. Onder het genot van een kopje thee heb ik rustig mensen zitten kijken. Dat waren uiteraard heel veel Duitsers, maar ook veel Nederlanders. Het schijnt dat veel inwoners van de Nederlandse grensstreek naar Duitsland vertrekken. Nadat ik even bij een makelaar had gekeken, begreep ik waarom. De huizenprijzen zijn ongeveer 40% lager dan in Nederland. Voor dat geld nemen veel Nederlanders de Duitse gewoonten op de koop toe!

IJsselstein - 30 juni 2008 - De telefoon gaat, ik neem op: "Goedenavond, Edwin van Stralen"
"Goedenavond, met Renaultdealer Hans Jongerius. Kan ik de heer E.J.M. van Stralen spreken?"
"Jazeker, dat ben ik."
"Ok. Ik bel voor een onderzoek, bel ik gelegen?"
"Jawel hoor, ik heb wel even tijd."
"Volgens onze informatie heeft u vorige week uw auto bij de garage gebracht. Is alles naar wens verlopen?"
"Ja"
"Dan dank ik u voor het vertrouwen dat u in mij gesteld heeft om dit gesprek met mij te voeren. Mocht u nog vragen hebben, kunt u altijd telfonisch contact opnemen. Ik wens u verder een prettige avond."
"Dat is prima hoor, prettige avond"

IJsselstein - 28 juni 2008 - Enkele weken terug hebben de Ieren zich als enige Europeanen in een referandum kunnen uitspreken over het verdrag van Lissabon. Men stemde tegen. Onze staatssecretaris was er als de sociaal-democratische kippen bij om te roepen dat het Ierse parlement toch voor moet stemmen. We weten gelijk weer waarom zijn partij een referendum in het verkiezingsprogramma had staan.

Over het vorige verdrag, de Europese Grondwet, mochten we in Nederland ook nog stemmen. Ik heb destijds tegen gestemd, omdat ik het verdrag niet democratisch genoeg vond. Opiniepeilers en politici verklaarden al snel dat er tegen gestemd was omdat we tegen Europa waren. Dat werd echter niet gevraagd in het referendum! Zelf ben ik een groot voorstander van Europese samenwerking. Dat wil echter niet zeggen dat ik alle verdragen tussen Europese regeringsleiders op voorhand geweldig vind. Om te voorkomen dat we ons ook nog gaan verdiepen in het aangepaste verdrag, mogen we in Nederland niet opnieuw stemmen.

Anders is dat in Ierland, waar de bevolking wel mocht stemmen. Men stemde tegen. Weer hoor ik dezelfde geluiden als destijds in Nederland. "De Ieren zijn te overtuigen als ze precies weten wat er in het verdrag staat", aldus Timmermans. Hij gaat er dus vanuit dat mensen niet weten waar ze voor of tegen stemmen. Van zijn eigen kiezers zou ik dat héél goed begrijpen. Democratie is echtergebaseerd op het idee dat mensen wel weten wat ze doen.

Onderdeel van het verdrag is dat alle lidstaten voor moeten zijn om het in werking te laten gaan. Het is natuurlijk utopisch om te veronderstellen dat het daar ooit van komt. Ik heb daarom een advies voor onze regeringsleiders: Bouw het verdrag van Lissabon om naar een akkoord van Lutjebroek. Grondwetten en verdragen moeten immers aan kiezers voorgelegd worden, maar met een akkoord is dat nergens voor nodig. Er kan van alles in gezet worden. Mocht iemand er over zeuren, roep dan gewoon dat die persoon het niet begrijpt. Europa kan dan door naar de volgende mislukking en zelfs de de grootste voorstander van Europese samenwerking zal zich ontwikkelen tot Euroscepticus. Mij lijken alle doelen van deze wanvertoning dan bereikt.

IJsselstein - 22 juni 2008 - Zaterdagavond laat hoorde ik vuurwerk van mijn achterburen. Mijn conclusie was dat het Nederlands elftal van Rusland had gewonnen. Dat was fout. Vele Nederlanders bleken teleurgesteld te zijn omdat het Russisch elftal gewonnen had.

In Maarssen was een vrouw zo gefrusteerd dat ze haar middelvinger opstak naar politie-agenten. Dat was niet zo slim, dezelfde agenten konden haar wegens rijden met drank op een forse bekeuring geven. In hetzelfde Maarssen trapte een Maastrichtenaar een etalageruit in. Hij kreeg zelf zijn been er niet meer uit, waarna hij in het ziekenhuis kon uitleggen wat hij gedaan had. In Woerden was een 16-jarige jongen zo dronken dat hij het verschil tussen fietspad en snelweg niet meer zag. Helaas of gelukkig voor hem was een toevallige passant zo verstandig de jongen met snorfiets van de snelweg te halen. In Amsterdam scheen het aantal wezenloos voor zich uit kijkende mannen opvallend hoog te zijn geweest. Veel woonwijken hadden te kampen met drukte op straat omdat mensen de oranje versiering onmiddelijk verwijderden.

Bovenstaande zijn allemaal redelijk onschuldige, humoristische voorvallen. Gelukkig is in de meeste plaatsen helemaal niets gebeurd. In enkele steden was het echter wel echt raak met vechtpartijen en vernielingen. Ook in het Zwitserse Basel, waar de wedstrijd gespeeld werd, was het onrustig. Oranjefans gingen met elkaar en met Russische fans op de vuist. Ik ken de afloop van de vechtpartijen niet, maar hoop voor die "fans" van harte dat Rusland op dat moment nog een tweede overwinning heeft behaald. From Russia with love.....or with violence?

IJsselstein - 22 juni 2008 - Vandaag was ik in Austerlitz. Het dorpje ben ik voorbij gereden, maar de pyramide niet.

De Pyramide van Austerlitz is gelegen op het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug. Het monument stamt uit de tijd van Napoleon. In 1804 liet generaal Marmont de pyramide bouwen door het Frans-Bataafse leger, als eerbetoon aan zijn vriend en voorbeeld Napoleon Bonaparte. Geïnspireerd door diens veldtocht naar Egypte, koos Marmont voor een pyramide, bekroond met een obelisk. Deze obelisk was van hout en raakte snel in verval. Napoleons broer Lodewijk Napoleon, in die tijd koning van Holland, gaf het monument de naam Pyramide van Austerlitz naar de veldslag in het huidige Tsjechië. In 1894 werd een nieuwe obelisk gebouwd van steen, maar de pyramide zelf werd nauwelijks hersteld.

Gedurende de vorige eeuw groeide de directe omgeving van de pyramide vol met bos. De pyramide zelf raakte verder in verval, evenals de stenen obelisk. Medio 2000 is daarom een plan voor restauratie gemaakt. Aanvankelijk werd de directe omgeving van de pyramide gekapt, waarna begonnen werd met restauratie van de pyramide zelf. Deze kende enkele tegenslagen. De grond spoelde weg, waardoor de obelisk onvoldoende steun had. Eén en ander ging daardoor meer geld kosten dan beschikbaar was. Gelukkig is dat probleem inmiddels verholpen, de restauratie wordt verder afgemaakt. Ruim 200 jaar na de bouw is de pyramide weer te beklimmen.

Echte bekendheid dankt de pyramide niet aan zijn monumentale waarde, maar aan de nabijgelegen speeltuin. Eenvoudiger speeltuinen zijn bijna niet meer te vinden, maar het is een blijft een succes. Kleine kinderen genieten van de zweefmolen en glijbanen, ouders kunnen toekijken op het terras. Bezoek aan deze speeltuin is een verplicht nummer voor alle kinderen uit Midden Nederland en er is niemand zonder goede herinneringen daaraan. Dat geldt ook voor mij. Inmiddels passeer ik de speeltuin echter met een glimlach. Vandaag heb ik de pyramide zelf bekeken en een heerlijke wandeling gemaakt in achterliggende bos. Ik vind het aan aanrader voor iedere volwassene met goede jeugdherinneringen aan de pyramide.

IJsselstein - 12 juni 2008 - Gisterenavond trad Guus Meeuwis op in het Philips stadion in Eindhoven. Ik heb genoten.

Eindhoven was de gehele dag al in de stemming. Restaurants en terrassen hadden speciale Guus menu's en de ruimte voor het stadion was ingericht als Plein van de hemelse voorpret. Rond zeven uur ging het stadion open, acht uur begon het voorprogramma van een mij onbekende band. Kwart voor negen begon een filmpje op de grote schermen, waarna Guus Meeuwis het podium betrad. Ook de rest van de avond hadden filmpjes een prominente rol in het optreden.

De muziek was zoals verwacht: een prettige afwisseling tussen chansons en feest en tussen eigen muziek en nummers van anderen. Het klonk allemaal even goed, ondanks of dankzij het continue meezingen van 30.000 man publiek. De sfeer zat er dan ook goed in. Een gastoptreden was er van Frans Bauer. Hij deed eerst één eigen nummer, later zong hij mee met 'Brabant'. Hoewel het onthouden van de tekst iets te moeilijk was voor Fransje, bleef het gezellig.

Naast me zat een stel wat de sfeer er ook goed in had zitten. In een kleine twee uur hadden ze achttien bier weggewerkt. I.t.t. tot het overige publiek werden ze steeds rustiger, tien minuten voor het einde vertrokken ze. Ik begreep niet helemaal waarvoor ze gekomen waren. Zuipen in de kroeg is immers een stuk goedkoper en confortabeler dan in een stadion. Lastig waren ze echter niet, dus ik kon gewoon dronken van plezier worden.

IJsselstein - 8 juni 2008 - Begin juni brengt het Fulco theater in IJsselstein altijd het programma voor het komende seizoen uit. Dit jaar ging het wat apart.

Afgelopen weekend stonden borden langs de weg met aankondigingen van het nieuwe programma. Zondagavond hing op de deur van het theater echter een brief met de mededeling dat het programma door omstandigheden nog niet verkrijgbaar was. Even leek dat het onderdeel van een komische act, maar dat bleek het niet te zijn. Later in de week stond de mededeling ook op de site. Dat is nog steeds het geval, maar vanaf vrijdag waren de programmaboekjes wel beschikbaar. Ik zag toevallig dat de rekken werden gevuld. Gelukkig bleek thuis dat het komend seizoen wel weer de moeite waard is. Ik heb reserveringen aangevraagd voor o.a. Stef Bos, Sarah Kroos, Pater Moeskroen en Jeans.

RTV 9 wist de reden van de vertraging te melden. Aan het begin van de week waren nog geen afspraken met de gemeente over financiering. Deze zijn donderdag gemaakt. De jaarlijkse bijdrage wordt met €120.000 verhoogt tot €730.000. Daar is het verzorgen van de ambtenarenlunch voor €50.000 bij inbegrepen. Dat laatste lijkt me voor het Fulco nog steeds weinig, maar voor de belastingbetaler erg veel. Waarom moet ik naast mijn eigen lunch, via de belasting ook de lunch van de gemeente-ambtenaren betalen? Ook voor het theater lijkt het me niet gunstig. Ik ga er in ieder geval geen congres houden als rond lunchtijd tientallen ambtenaren naar binnen komen. Geld verdienen met verhuur wordt dus veel moeilijker, in ruil voor de karige opbrengst van een dagelijkse lunch.

Waarom men op deze deal heeft gewacht om het programmaboekje uit te brengen, is me nog steeds niet duidelijk. Ook met een andere financiering was dit programma immers al besproken en gedrukt. Wel is het me duidelijk dat de gemeente-organisatie nog steeds eerste rang zit. Ik vrees dat deze daarmee uitverkocht is en de bewoners van IJsselstein daarom genoegen moeten nemen met de tweede rang.

IJsselstein - 1 juni 2008 - Gisteren heb ik het dagboek van Floortje Peneder gelezen. Het maakte zeer veel indruk op me. Ik wil u verzoeken het ook te lezen en dan nog eens goed na te denken over uw standpunten.

Floortje Peneder was een meisje waarbij op dertien jarige leeftijd kanker werd ontdekt. Een aantal keren heeft ze met chemokuren en bestralingen haar ziekte overwonnen. De tweede keer dat de ziekte terugkwam lukte dat niet meer. Op vijftien jarige leeftijd is ze overleden. In het dagboek beschrijft ze treffend haar belevenissen en gevoelens. Het is een openhartig verhaal van een puber die een oneerlijke strijd voert. Nergens wordt ze sentimenteel of zeurderig. Toch raakte het me behoorlijk. Een puber hoort het leven te ontdekken, niet de dood.

De huidige stand van de medische techniek stelt ons in staat om dit soort ziektes te overwinnen of te voorkomen. Eén van de methoden is embryoselectie. Bij reageerbuisbevruchting ontstaan meerdere embryo's, waarvan er enkele in de baarmoederholte worden geplaatst. Hier kunnen dan kinderen uit ontstaan. D.m.v. emryoselectie is het mogelijk om te analyseren welke embryo's uitgroeien tot mensen met hele nare erfelijke ziektes. Vrouwen die dat soort ziektes hebben, maken graag gebruik van die gelegenheid. Ze laten dan de embryo's terugplaatsen waarbij de kans op zo een ziekte minder is. Daar lijkt mij niks mis mee. Hoe meer mensen gezond blijven, hoe liever het me is.

Volgens uw geloof schijnt preventieve gezondheidszorg erg fout te zijn. Inenten doet u niet aan, emryoselectie wenst u niet aan mee te werken. Uiteraard moet u dat zelf weten. Als u gelooft dat u daar goed aan doet, moet u het voorkomen van ziektes in uw kringen vooral laten. U mag zelf aan uw kinderen uitleggen waarom u dat laat. Op het moment dat u uw overtuiging dwingend aan anderen op gaat leggen, gaat u mij een stap te ver. U bent vice-premier, geen plaatsvervanger van uw god op aarde. Net als vele anderen heb ik de overtuiging dat we niet voor niets medische technieken ontdekken. Laten we ze vooral toepassen. Eén dagboek als dat van Floortje Peneder vind ik echt voldoende.

Oosterhout - 30 mei 2008 - Gisteren had ik een afscheidsfeestje van een collega. Hij vertrok vanwege de vele files waar hij iedere dag in stond. Vandaag reed ik van Utrecht naar Oosterhout en kreeg ik ontzettend veel begrip voor hem.

De snelste weg van Utrecht naar Oosterhout is over de A12 en de A50. Beide stonden vol met tientallen kilometers file. Voor mij was het reden om binnendoor te rijden. Dat ging grotendeels goed, het duurde alleen twintig minuten om Rhenen te passeren. Het is slechts een kilometer, maar een rotonde kon het vele verkeer niet aan. Het is een voorbeeld van een dagelijks fileleed dat door een kleine aanpassing opgelost kan worden. Of het ooit gaat gebeuren, weet ik niet. Zo zijn er meer voorbeelden. Op het knooppunt Velperbroek is een proef gehouden met de pijlen op verkeersborden. Momenteel staan deze omlaag om rechtdoor aan te geven. De proef hield in dat de pijlen omhoog staan, wat in andere landen ook gebruikelijk is. Het resultaat is dat de gemiddelde rijsnelheid toeneemt met maximaal tien kilometer per uur én de file een half uur eerder oplost. Ik vind het onvoorstelbaar, maar een goede reden om alle borden in Nederland te vervangen. Gelukkig gaat dat wel gebeuren, binnen vijftien jaar moeten alle borden vervangen zijn.

Natuurlijk blijven we last houden van files. Geen benzineprijs of kilometerheffing zal daar wat aan veranderen. Het is de tol van wonen in een welvarend en dichtbevolkt land. Nederland zal daar nooit een uitzondering in worden, al was het maar omdat ons land gebouwd lijkt op het creëren van files. Woongebieden zijn volledig gescheiden van bedrijventerreinen, bij voorkeur met water ertussen. Bruggen en tunnels zijn immers fileveroorzaker nummer één!! Daarnaast heeft bijna ieder gehucht een afslag op de snelweg, terwijl de secundaire wegen vol staan met drempels en andere vertragende elementen. Het omdraaien van de pijl biedt echter hoop. Als zoiets kleins de file al een half uur kan inkorten, kunnen wellicht meer kleine aanpassingen het fileleed verminderen.

Oosterhout - 23 mei 2008 - Al vier weken sta ik op een camping aan de Waal. De omgeving aan deze kant van de rivier ken ik inmiddels redelijk goed. Vandaag werd ik opeens benieuwd naar de overkant.

Na filerijdend de brug over de rivier gepasseerd te zijn, arriveerde ik in Beuningen. Vanaf de snelweg reed ik een industrieterrein op, met een McDonalds als middelpunt. Schijnbaar houdt de Beuningse arbeider van hamburgers. Ik was echter meer benieuwd naar het centrum, wat gelukkig aangegeven stond. Ik werd over een rondweg gestuurd met verschillende rotondes. In de moderne Nederlandse plaatsen is het een teken van vooruitgang, de wegen welke rechtstreeks naar een centrum leiden zijn uit. Op een bepaald moment stond het centrum niet meer aangegeven. Wel aangegeven stond een 'P-route', met verwijzingen naar 'lang parkeren' en een 'blauwe zone'. Ik concludeerde dat ik in het centrum gearriveerd was, mijn auto heb ik geparkeerd op één van de blauwe zones.

Ook in het centrum was de vooruitgang zichtbaar. In de meeste plaatsen zijn voorzieningen als winkels en horeca gecrëeerd rond historische gebouwen. Beuningen is anders. Er is een historische kerk, maar daar omheen is het rustig. Enkele straten verder staat een nieuw winkelcentrum. Parkeergelegenheid is er in overvloed, winkels zijn er in alle soorten en maten. Uiteraard ontbreken de Hema, Blokker, Bruna en Albert Heijn niet, maar ook lokale winkels zijn er te vinden. Op de pleinen zijn terrasjes, alles ziet er netjes uit. Men kan concluderen dat het de inwoner van Beuningen aan niets ontbreekt. Alles wat de moderne mens begeert is aanwezig. Het enige wat ik niet heb kunnen vinden is sfeer. Ik ben daarom snel weer vertrokken, om vanaf de camping sfeervol te kunnen genieten van het uitzicht op Beuningen.

IJsselstein - 19 mei 2008 - Gisteren was ik in Rhenen. Het is een mooi gelegen stadje tussen de Veluwe en de Nederrijn.

Rhenen dankt zijn landelijke bekendheid aan de Grebbeberg. Op deze berg heeft het Nederlandse leger in 1940 de slag met het Duitse leger verloren, wat een belangrijke stap was in de bezetting van Nederland door de Duitsers. Bovenop de berg bevindt zich een begraafplaats waar de Nederlandse slachtoffers van deze slag begraven liggen. Daarnaast is ook een klein informatiecentrum en een momument. Bij dat monument werd ik aangesproken. "Do you speak Dutch?", was de vraag. Vervolgens kreeg ik enkele verzoeken om vanuit het Nederlands naar het Engels te vertalen. Schijnbaar vond de toerist het meer vanzelfsprekend dat mensen in Nederland Engels spreken dan dat ze Nederlands spreken.

De Grebbeberg en directe omgeving bieden ook mooie mogelijkheden om te wandelen. Over de berg lopen diverse wandelpaden door het bos. Vanaf deze wandelpaden is via stijle trappen een fietspad langs de Nederrijn te bereiken. Over dit fietspad is het mogelijk om onder langs de berg en het stadje te wandelen. Uiteindelijk eindigt het in de historische kern, waar men op verschillende terrassen bij kan komen. Voor een verloren zondagmiddag vind ik het zeker een aanrader. Ik heb er gisteren in ieder geval van genoten.

Oosterhout - 11 mei 2008 - Vandaag heb ik van het mooie weer genoten in Arnhem en omgeving. Vanmiddag was ik in Arnhem zelf, vanavond heb ik gegeten in Elst.

Op aanplakbiljetten had ik gezien dat er een Hollands festival was op het Kerkplein in Arnhem. Daar aangekomen, bleken er 's middags alleen d.j.'s te zijn. Het publiek maakte ondertussen de stereotype naam van dit soort festivals helemaal waar. Tattoos en geblondeerd haar voerden de bovenstoon. Na dit even aangekeken te hebben, ben ik de nabijgelegen kermis overgelopen. 's Zomerse attracties met water, de bekende botsautootjes en en een schitterend spookhuis bepaalden de sfeer daar. Zelfs de heks bij het spookhuis zag er stukken aantrekkelijker uit dan het publiek op het festival!

's Avonds heb ik gegeten bij eetcafé 'De vier windstreken' in Elst. Ik zat op het terras, met aan de tafel voor me een stel met twee puberende dochters. Ze waren jong genoeg voor het kindermenu, maar oud genoeg om flink te kissebissen. Het enige wat echt indruk maakte, was een spin. Zelden heb ik een meid zo snel op zien springen dan toen één van de twee een spin onder haar stoel aantrof. Later op de avond kwam een vrouw met haar jonge vriend en zoon en dochter aan de tafel naast mij zitten. De vrouw vroeg naar de bekende weg: "Wat zouden jullie nou anders doen dan ik?" De dochter antwoordde: "Scheiden, trouwen, scheiden, trouwen en weer scheiden." De vriend keek er wat neutraal bij, maar de moeder was wel zo verstandig haar dochter gelijk te geven.

Oosterhout - 10 mei 2008 - Ik kan heerlijk ontspannen in thermaalbaden. Vandaag was ik in één van de Nederlandse thermaalbaden, het Sanadome in Nijmegen.

Het belangrijkste verschil tussen normale zwembaden en thermaalbaden is het water. In thermaalbaden is het water over het algemeen warmer, maar daarnaast ook chloorvrij. Het wordt schoon gehouden door zout. Voor de huid en de ogen is dat veel minder belastend. Daarnaast kenmerken thermaalbaden zich door rust. Balllen gooiende kinderen en schreeuwende ouders ontbreken. In plaats daarvan liggen mensen heerlijk rustig in of aan het water.

Vaak worden thermaalbaden gecombineerd met sauna's en wordt van de gasten verwacht dat men geen kleding draagt. In het Nijmeegse Sanadome is dat anders, badkleding is verplicht. Er is ook maar één saunacabine. Tevens zijn er warmtebaden, bubbelbaden, massagestoelen, een Turks stoombad, een groot buitenbad en een zonneweide. Vandaag waren vooral het buitenbad en de zonneweide flink bezet. Zelf heb ik met name van het buitenbad genoten. Ondertussen heb ik bekeken wie er nog meer waren. Mannen alleen ontbraken, wel waren er veel stellen met man en vrouw. De grootste groep bestond echter uit vrouwen. Af en toe waren het oude en jonge copietjes, waarschijnlijk moeders en dochters. Meestal waren het groepjes vriendinnen die de tijd vulden met zonnen, kletsen en elkaar in de gaten houden. Ik vond het allemaal prima en heb genoten van zon, water, warmte en het uitzicht.

Oosterhout - 5 mei 2008 - Vandaag is het bevrijdingsdag. Ik was in de plaats waar op 5 mei 1945 de capitulatie ondertekend werd: Wageningen.

Ieder jaar op 5 mei is in Wageningen een defilé van oud strijders. Tot zijn overlijden woonde Prins Bernhard het altijd bij. Zijn afwezigheid heeft het defilé niet minder populair gemaakt. Nog steeds trekt het tienduizenden mensen. Zelf heb ik niet zo veel met oude legervoertuigen en hoogbejaarde oud-militairen. Het feest in de straten en parken zonder defilé sprak mij stukken meer aan.

Rond kwart over drie lokte swingende klanken mij naar de markt. Hans Dulfer met band speelde op dat plein. Tot dan toe had ik zelden van jazz genoten en ik kon geen enkel stuk wat gespeeld werd. Toch heb ik ruim een uur staan dansen, klappen, swingen en bovenal genieten. Het gold voor alle aanwezigen op het plein. Van jong tot oud, iedereen werd bevangen door het ritme wat vanaf het podium het plein over ging. Aan het einde deed Hans Dulfer een poging om uit te leggen wat jazz is. Het was niet meer nodig. Met zijn saxafoon had hij mij al lang overtuigd van het feit dat jazz ook meer dan geweldige muziek kan zijn.

Oosterhout - 4 mei 2008 - Vandaag is het 4 mei. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is dat herdenkingsdag in Nederland.

Op de radio hoorde ik reclame voor 4 en 5 mei. In het spotje werd uitgelegd dat op 4 mei herdacht wordt en dat op 5 mei vrijheid gevierd wordt. Ik vraag me af wat men met dat spotje wil bereiken. Volgens mij wordt de betekenis van deze dagen op alle bassisscholen al uitgelegd en is er geen Nederlander te vinden die dat niet weet. Op het nieuws hoorde ik dat bij de kranslegging op de Dam "alle oorlogsslachtoffers en gevallenen tijdens vredesmissies" zijn herdacht. Het verschil is tussen een oorlog en een vredesmissie werd niet uitgelegd. Het lijkt mij ook niet te doen.

Ik zat om acht uur bij Hotel Van der Valk in Vianen te eten. Het was een etentje ter ere van een verjaardag. Schijnbaar is uit eten een populaire bezigheid voor jarigen op 4 mei, want ik heb aan de tafels om ons heen vijf keer 'lang zal ze leven' gehoord. Om acht uur was iedereen keurig stil. Twee minuten later klonk het Wilhelmus uit de speakers, maar dat werd al weer snel overstemd door pratende gasten. Nog enkele minuten later was het aan een tafel verderop alweer tijd voor het 'lang zal ze leven'. Morgen vieren we vrijheid.

Oosterhout - 30 april 2008 - Vandaag was het koninginnedag. Ik heb niets met het koningshuis, maar ben altijd in voor een feestje.

Dit jaar heb ik het feest meegemaakt in Arnhem. Hier ontbrak de traditionele vrijmarkt, maar muziek was er volop. Op alle pleinen in de stad stonden podia, ieder plein had zijn eigen sfeer. Ik ben voornamelijk op het kerkplein geweest. O.a. Dennis en Alain Clark traden hier op. Publiek trokken ze meer dan voldoende, het plein stond helemaal vol. Hoewel de sfeer prima was, hadden niet alle acties evenveel succes. Alain Clark probeerde de aloude truc uit om eerst de mannen en daarna de vrouwen mee te laten zingen. Zijn oproep aan de mannen had een oorverdovende stilte tot gevolg. Gelukkig trok hij snel daarna de conclusie dat hij het beste zelf kon zingen.

Het beste uitzicht en geluid hadden de mensen die aan het plein wonen. De balkons waren gevuld, evenals openstaande ramen. Vanaf het plein kon ik het podium en de balkons goed zien. Af en toe gebeurde op het podium niet zo veel, maar op de balkons des te meer. Passend verklede mensen gaven hele optredens, waarbij mij niet geheel duidelijk was of ze dat zelf nog doorhadden. Waarschijnlijk had Heineken in vele gevallen de regie van deze optredens.

Oosterhout - 30 april 2008 - Gisteren reed ik vanaf Utrecht naar Oosterhout. De kortste weg is over de A12. Omdat die gevuld was met file, heb ik het anders gedaan.

Normaal zou ik bij Bunnik de snelweg op rijden. Hier zag ik een eindeloze rij stilstaande auto's op de snelweg staan. Ik ben daarom eerst richting Wijk bij Duurstede gereden, vervolgens richting Doorn. Daar noemt men filevermijdende auto's sluipverkeer, dus waren er enige stoplichten en drempels die voor kort oponthoud zorgden. Hierna kon ik probleemloos doorrijden naar Rhenen, waar ik de Rijn overgestoken ben. Vlak daarna kon ik de snelweg weer opdraaien.

Eenmaal op de snelweg gearriveerd, ben ik bij het eerste wegrestaurant gestopt. Vroeger was dat daar een Goudreinet, tegenwoordig een LaPlace. Mij maakt het niet uit, ik vind beide restaurants prima. Het valt me wel op dat er meer en meer restaurants van LaPlace langs de wegen verschijnen. Schijnbaar wordt aan eten meer verdient dan aan warenhuizen. Achter de potten en pannen stonden twee mannen en één vrouw, zo te zien allen twintigers. De mannen deden hun werk. Eén van hun heeft een prima schol voor mij gebakken. De vrouw begreep wat in een restaurant verwacht wordt. Ook zij deed haar werk, maar zelfs het afrekenen ging met een lach. Het is precies dat kleine beetje gastvrijheid wat de hongerige automobilist doet terugkomen.

IJsselstein - 27 april 2008 - Dit weekend heb ik mijn caravan geplaatst op camping De grote Altena in het Gelderse Oosterhout. Komende weken zal ik daar met regelmaat verblijven.

Camping De grote Altena ligt in de uiterwaarden van de Waal. De ligging tussen Waal en Waaldijk maakt het minder geschikt voor kinderen. Voor liefhebbers van rust is wel het een perfecte stek. Faciliteiten op de camping zijn een terras en een visvijver. Bij laag water is er ook een strand aan de Waal, maar afgelopen weekend stond dat nog onder water. In de directe omgeving bevinden zich het dorp Elst en de steden Arnhem en Nijmegen. De mij geliefde terrassen om mensen te kijken zijn in alledrie de plaatsen volop te vinden.

Om er te komen, rijd ik over de A15 tussen Deil en Bemmel. Parallel aan deze snelweg loopt de betuwelijn. Nog nooit heb ik een trein op deze spoorweg gezien. Ondanks dat laatst in het nieuws was dat er meer treinen overheen gaan rijden, wint het vervoer over water nog altijd van het spoor. Zittend voor mijn caravan, zag ik van het weekend continue vrachtschepen passeren. Schijnbaar is deze goedkope en milieuvriendelijke manier van transport nog steeds aantrekkelijker dan de zwaar gesubsidieerde betuwelijn. Ik ben er wel blij mee, want kijken naar passerende boten vind ik bijna net zo rustgevend als mensen kijken vanaf het terras.

IJsselstein - 20 april 2008 - Afgelopen donderdag is generaal Van Uhm geïnstalleerd als bevelhebber der strijdkrachten. Vrijdag is zijn zoon in Afghanistan omgekomen. Een groter drama had geen mens kunnen bedenken.

Enkele weken terug was een demografisch onderzoek van Gunnar Heinsohn in het nieuws. Conclusie van het onderzoek was dat oorlogen ontstaan als er veel mannen van rond de twintig zijn. Deze mannen moeten aan het werk. Als dat er niet is, ontstaat oorlog. Dat is goed voor de werkgelegenheid en vermindert het bevolkingsoverschot. Of het echt zo werkt, weet ik niet. Het suggereert dat wij mensen op dezelfde wijze acteren als ieder ander onderdeel van de natuur. In ieder geval vond ik het wel een logische redenering, zonder dat ik ook maar enige emotie voelde.

In Afghanistan zijn inmiddels zestien Nederlandse militairen omgekomen. Dat vinden we gewoon, sterven is het risico van het vak. Er zijn ook talloze Afghanen omgekomen. Deze kennen we niet, ze halen zelden de pagina's van de Nederlandse kranten. Hoe anders was dat afgelopen vrijdag. Politici reageerden emotioneel, de kranten stonden vol. Iedereen begrijpt dat het sterven van een kind vreselijk is. Het scenario was dat de generaal over enkele maanden zijn zoon een onderscheiding zou geven voor zijn werk in Afghanistan. De scene met de bermbom was door niemand bedacht. Dat maakt het dramatisch. Tegelijkertijd maakt het ook duidelijk wat oorlog is. Het vermindert inderdaad het bevolkingsoverschot. Dat bestaat echter uit allemaal kinderen van hun ouders. Alle zestien omgekomen Nederlandse militairen hadden ouders, evenals de meeste Afghaanse slachtoffers. Ik ben benieuwd hoe lang we ons dat blijven realiseren.

IJsselstein - 12 april 2008 - De Tweede Kamer wil dat het kabinet de fusie tussen Philidelphia, Evean en Woonzorg Nederland tegenhoudt. Ik vraag me af of de Tweede Kamer wel goed nadenkt over de gevolgen van het eigen beleid.

De afgelopen jaren zijn diverse wetswijzigingen m.b.t. de zorg doorgevoerd. De twee grootste wijzigingen betreffen de invoering van een nieuw zorgstelsel en de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Beide werken schaalvergroting in de hand. Het nieuwe zorgstelsel heeft geleid tot fusies bij verzekeraars. Om hier goed mee te kunnen onderhandelen, zijn samenwerkingsverbanden of grote zorginstellingen noodzakelijk. De Wet Maatschappelijke Ondersteuning maakt dat zorginstellingen alleen kunnen overleven als ze in vele gemeenten actief zijn. Een instelling die slechts in enkele gemeenten actief is, is immers volledig afhankelijk van die enkele gemeenten. Zo weinig risicospreiding is voor geen enkele organisatie acceptabel.

Beide wijzigingen zijn door de Tweede Kamer goedgekeurd. Of men toen nagedacht heeft over deze gevolgen, weet ik niet. In ieder geval is de fusie een consequentie van het eigen handelen. Men wil nu de fusie laten verbieden. De reden hiervan is dat men liever kleinschalige zorg ziet. Dit staat echter los van de vraag of zorgorganisaties groot of klein zijn en zijn patiënten beter af met grotere instellingen. Zorg voor de individuele patiënt wordt gegeven in het verzorgingshuis of op de verpleegafdeling. Deze behoort zeker kleinschalig en persoonlijk te zijn. Niemand wil immers als nummer behandeld worden in de herfst van zijn of haar leven. Dat staat los van de vraag of de achterliggende organisatie groot of klein moet zijn. Grote organisaties kunnen beter onderhandelen met verzekeraars, zijn in staat middelen vrij te maken voor professionalisering en hebben de mogelijkheden om facilitaire dienstverlening efficiënt te organiseren. Dit pleit allemaal voor grote instellingen.

Dat binnen die instellingen persoonlijke zorg voor de patiënten gegarandeerd moet worden, is wat anders. Personeel dienst voldoende opgeleid te zijn, patiënten moeten de aandacht krijgen die ze nodig hebben en geld mag niet over de balk gesmeten worden. Middels opleidingseisen, accreditatie en budgetcontroles kan dat beheerst worden. Als de Tweede Kamer de gevolgen van het eigen beleid echt serieus neemt, kan men beter dat in regelgeving vastleggen.

IJsselstein - 12 april 2008 - Leeftijd een belangrijk gegeven in Nederland. Allerlei wetten, regels en gewoontes hebben daarmee te maken. Verjaardagen worden daarom belangrijk gevonden. Vandaag is het mijn jaarlijkse beurt om dat feestje te vieren.

Niet in alle landen bestaat de gewoonte om verjaardagen te vieren. Toen ik zeventien jaar geleden in een apotheek ging werken, viel het me op dat ontzettend veel geboortedata op 1 januari of 1 juli stonden. Aanvankelijk vroeg ik me af of er nou echt zoveel mensen jarig zijn op die data. Later begreep ik dat het buitenlanders betrof die niet weten wanneer ze jarig zijn. In Nederland is dat gek, in andere delen van deze wereld doet men niets aan verjaardagen. Men heeft daar andere redenen bedacht om feestjes te vieren.

In Nederland vieren we wel dat we weer een jaar dichter bij de dood zijn en uiteraard doe ik daar aan mee. Even na middernacht heb ik een rondje gegeven in de bar waar ik op dat moment was. Uiteraard was dat reden om mij enthousiast toe te zingen. Vroeger had ik het vervelend gevonden, tegenwoordig vind ik dat stiekem best leuk. Vanmorgen vond ik wat kaartjes. Mijn ooms en tantes leven nog in het tijdperk dat de postbode mijn brievenbus mocht vullen, anderen hadden voor de digitale variant gekozen. Vanavond geef ik een typisch Nederlandse huiskamer zitparty voor vrienden en familie. Ook daar kan ik nu meer van genieten dan enkele jaren terug. Zo zijn er meer van die zaken die ik tegenwoordig meer waardeer. Het zal de leeftijd zijn, denk ik dan maar heel Nederlands.

IJsselstein - 4 april 2008 - De IJsselsteinse theaterstichting Kwibus speelt in april en mei Romeo en Julia. Het verhaal is bekend, de vorm verrassend anders.

Kwibus heeft de gewoonte om op afwijkende lokaties te spelen. Deze keer wordt gespeeld in het leegstaande voormalige wooninfocentrum in Zenderpark. Het gehele pand wordt hiervoor gebruikt. Decorwisselingen vinden niet plaats door het decor op het podium te wisselen, maar door het publiek naar een andere ruimte te laten lopen. Een avondje theater wordt hierdoor meer dan stil zitten en kijken! In één van de scenes wordt het publiek zelfs onderdeel van het spel.

IJsselstein - 30 maart 2008 - Vrijwel alle grote geloofsgemeenschappen kennen één vaste rustdag per week. Voor de christenen is dat zondag. Ons kabinet wil daarom de zondagsrust weer verplicht opleggen aan het gehele Nederlandse volk. Ik bepaal liever zelf wat ik op zondag doe.

De discussie over koopzondagen heeft te maken met vrijheden. Grote geloofsgemeenschappen voelen vaak de behoefte om deze in te perken. Vaak zitten daar hele goede redenen achter. Zo is de katholieke gewoonte om één dag in de week vis te eten zeer gezond, evenals de islamitische regel om geen varkensvlees te eten. Eén rustdag per week is ook in ieders belang, zeven dagen werken is immers erg ongezond. Wat me tegenstaat, is het verplicht opleggen van de rustdag. Ik vind het uitermate relaxed om op zondag te funshoppen. Anderen werken graag op zondag om doordeweeks een dag vrij te zijn. Het is de vrijheid om te doen en te laten wat eenieder wil. Net als ik mensen niet wil verbieden een kerk te bezoeken, verwacht ik dat het mij wordt toegestaan om te winkelen. De ouderen in Nederland zouden zeggen: "Leven en laten leven." De onwil om daar rekening mee te houden, staat me tegen in het beleid van dit kabinet.

Economisch gezien is het uitermate dom om de economische activiteit op zondag in te perken. Er zijn winkels die op zondagen 20% van de omzet halen. Dat is geld wat anders niet uitgegeven wordt, koopzondagen leiden volgens het CPB tot een economische groei van 4%. Deze groei bewust tegengaan, noem ik economisch wanbeleid. Hetzelfde geldt voor de leefbaarheid van binnensteden. Op het moment dat winkels gesloten zijn, worden het gure plekken. Tussen gesloten rolluiken voelt alleen de onderkant van de samenleving zich thuis, vaak veranderen gesloten winkelcentra in domeinen van junks en zwervers. Op het moment dat winkels geopend zijn, komt het leven de stad in. Winkelend publiek, straatmuzikanten en andere passanten zorgen voor gezelligheid, de sociale controle beperkt de criminaliteit. Eigenlijk is zo een koopzondag het perfecte voorbeeld van samen werken, samen leven. Ik vraag me af hoe dit kabinet daar tegen kan zijn.

IJsselstein - 29 maart 2008 - Gisterenavond was ik in het Fulco theater. De Drent Daniel Lohues tradt op met zijn show Allenig II.

Daniel Lohues is voornamelijk bekend als zanger van de band Skik. Deze band bestaat niet meer en in het theater bewijst hij meer te kunnen. Gisterenavond stond het podium vol met instrumenten, meer dan voldoende voor een grote band. In de loop van de avond bleek Daniel Lohues alle instrumenten zelf te bespelen. Hij zong in het Nederlands en het Drents, draagde enkele gedichten voor en praatte één en ander op humoristische wijze aan elkaar. Zelfspot en enkele maatschappijkritische geluiden ontbraken niet. Uiteraard voerde de muziek de boventoon. Rustige gitaar- en pianoliedjes werden afgewisseld met steviger werk. Het enige bekende nummer was het laatste in de toegift: Op fietse. Alle nummers waren echter van dusdanige kwaliteit dat de bekendere muziek van Skik geen moment gemist werd.

IJsselstein - 25 maart 2008 - De paasdagen heb ik doorgebracht in Zeeuws Vlaanderen. Ik was er nog nooit geweest, maar ga zeker nog eens terug. De Vlaamse sfeer in het Nederlandse landschap maakt het voor mij een aangenaam gebied.

Ik had een appartement in Herberg De natte pij. Dat ligt in een museumstraatje in het dorpje Groede, onderdeel van de gemeente Sluis. Groede is niet veel meer dan een klein dorpje, maar het is een mooie uitvalsplaats naar steden en dorpen in de omgeving. Zelf was ik erg onder de indruk van Sluis. Het is een ouder stadje aan de grens met België. Het historische centrum is zeer toeristisch, heeft vele winkels en restaurants en enkele mooie historische panden. Kustplaatsen in de omgeving zijn Breskens en Cadzand. Cadzand heeft als plaats niet veel te bieden, de duinen en het strand in de directe omgeving zijn wel erg mooi. Breskens heeft meer winkels en horeca, maar vind ik als plaats ook niet geweldig. Alleen de jachthaven is naar zee gericht, verder is vrijwel geen gebruik gemaakt van de mogelijkheden die ligging aan zee biedt.

Anders is dat in Terneuzen. Dat is een echte havenstad met alle bedrijvigheid die daarbij hoort. Het centrum is gezellig druk, ook hier zijn veel winkels en horecagelegenheden te vinden. Opvallend vind ik dat aan de rand van de stad een verwijzing staat naar een parkeerplaats voor bezoekers van coffeeshops. Schijnbaar komen veel Belgen in Terneuzen van het Nederlandse gedoogbeleid genieten.

Vanmorgen was ik nog even in Hulst. Dit deed me aan Sluis denken, het is ook een grensplaats met een toeristische binnenstad. Bijzonder zijn de toegangspoorten en de oude stadswal die de gehele binnenstad omringt. Net als in Terneuzen komen ook hier veel Belgen van de Nederlandse tolerantie genieten. Hier is het alleen niet van drugs, maar van sex(shops). Ondanks de vele sexshops is de binnenstad echter allesbehalve louche. De vele authentieke panden, nette terassen en vele andere winkels geven de binnenstad het niveau dat past bij een mooie historische stad.

IJsselstein - 24 maart 2008 - Afgelopen zaterdag was ik aan de Belgische kust. Vol verbazing heb ik de Belgische gewoonten weer gadegeslagen.

's Morgens had ik een Belgische krant gekocht. Er stonden wat typisch Belgische artikelen in. Zo zinspeelde een cartoonist op het aantreden van Verhofstad-IV. Hij verwacht dit op het moment dat de regering Leterme de plannen voor staatshervorming moet presenteren. Voeren blijkt ook nog steeds een brandpunt in de Belgische politiek. Het nieuws was deze keer dat de Franstalige gemeenteraadsleden met flessen en glazen naar de Nederlandstaligen hadden gegooid. Ook over de prijzenoorlog in de Nederlandse supermarkten werd bericht: "Marktleider Albert Heijn kondigde aan dat het vanaf vandaag van ruim 1.000 A-merken de prijzen zal verlagen. Heineken bier - tja, ook een A-merk bij onze noorderburen - Campina yoghurt, ......" Blijkbaar kunnen de Vlamingen ons bier niet waarderen.

's Middags wilde ik van Knokke naar Brugge rijden. Onderweg trof ik een traditionele Belgische wegomleiding. Er stond één bord dat de weg naar Brugge was afgesloten. Talloze andere bordjes wezen de omleiding aan, wat er op neerkwam dat bij iedere weg een pijl stond met daarop de tekst 'Brugge'. Eén van die wegen met een bordje ben ik op goed geluk gaan volgen. Deze weg eindigde op een rotonde in de haven van Zeebrugge. Bordjes stonden daar niet meer. Ik kon vanaf de rotonde een ferry op rijden, de weg naar Antwerpen nemen en voor een open brug gaan wachten. Enkele auto's stonden voor die open brug te wachten, anderen bleven verbaasd rondjes rijden over de rotonde. Na zelf ook twee rondjes gereden te hebben, heb ik de weg terug genomen. Weer aangekomen bij het begin van de omleiding, ben ik een andere omleidingsroute gaan volgen. Deze weg leidde wel zonder problemen naar Brugge. Enkele uren later nam ik de weg terug. Ik heb niets van een omleiding gezien, de borden wezen me dezelfde weg als heen. Onderweg zag ik in de verte zag ik de brug bij de rotonde nog steeds open staan.

IJsselstein - 15 maart 2008 - In IJsselstein zijn plannen om de Schuttersgracht in de oude binnenstad op te knappen. Momenteel staan er een bibliotheek, een bank en een falliete supermarkt. Hoewel ik de opknapbeurt zeker nodig vind, vraag ik me af of de plannen niet creatiever kunnen.

Afgelopen vrijdag was ik in Den Bosch. Lopende door de Hinthamerstraat viel mijn oog op een mooi historisch gebouw. Het had de gastvrije uitstraling van een grand café. Nieuwsgierig geworden, liep ik naar binnen. Ik kwam in een grote ruimte met zithoeken, mogelijkheden om te internetten, open balies en een lunchroom. Achter deze ruimte bevonden zich zalen met boeken. Pas op het moment dat ik dat zag, realiseerde ik me dat ik in de stadsbibliotheek was. Men was er in geslaagd een saaie bibliotheek te veranderen in een aangename verblijfslokatie met volop ruimte voor informatie en cultuur.

In IJsselstein bestaat het plan om de bibliotheek samen met de bank en andere commerciële dienstverlener in een pand buiten de grachten te vestigen. Ik denk dat het een gemiste kans is. IJsselstein wil graag daghoreca op de Schuttersgracht, de combinatie blijkt dus zeer wel mogelijk. Een pand zoals in Den Bosch biedt cultuur, horeca en informatie. Het verrijkt daarmee een binnenstad én versterkt de functie van de bibliotheek. Ik weet niet wat de IJsselsteinse plannen precies inhouden. Een combinatie met een bank doet echter niet gelijk aan een leuk pand denken. Mochten de plannen nog niet definitief zijn, hoop ik van harte dat Den Bosch nog als bron van inspiratie kan dienen!

IJsselstein - 9 maart 2008 - Het is vandaag van dat typisch Nederlandse zeikweer. Het regent continue, buiten is niemand te zien. Voor mij was dat het goede moment om deze site eens onder handen te nemen.

IJsselstein - 8 maart 2008 - Vroeger had de politie een reclameslogan: de politie is je beste vriend. Tegenwoordig maakt men antireclame voor het eigen alarmnummer. Beide heb ik nooit begrepen. Wat ik wel begrijp, is dat vrienden maken niet meer lukt bij de politie.

Maanden terug zijn minister Guusje ter Horst en de politiebonden in onderhandeling gegaan over een nieuwe CAO. Het publiek heeft daar tot nu toe weinig van gemerkt, er schijnt alleen een dag niet geflitst te zijn. Enkele weken terug heeft oud vakbondsvoorzitter en polderkoning Doekle Terpstra getracht een uitweg te vinden. Dat is niet gelukt, waarna Guusje ter Horst het afgelopen nacht zelf nog een keer geprobeerd heeft. Resultaat daarvan in dat de bonden het onderling eens zijn geworden. Een CAO is er nog steeds niet.

Vandaag was ik in Amersfoort. In de Langestraat zag ik twee agenten in gesprek met een jong meisje. Verderop stond een andere agent het tafereel te bekijken. Het lukte mij niet om de agenten serieus te nemen. Ik dacht aan de CAO eisen van de politie. Er is ruim 10% loonsverhoging in drie jaar geboden plus nog wat eenmalige uitkeringen. Iemand die dat te weinig vindt, heeft volgens mij de verkeerde baan. Er is immers geen enkele reden om ergens te gaan werken als het zo onderbetaald wordt. Bovendien worden agenten niet onderbetaald, ze krijgen een modaal salaris voor een baan op MBO niveau. Het plan is nu om a.s. dinsdag in de ochtendspits het verkeer te gaan hinderen. Het lijkt mij de perfecte manier om het laatste restje sympathie te verliezen. Hoe men na de acties ooit nog serieus genomen wil worden, is mij een raadsel.

IJsselstein - 26 februari 2008 - Vorige week is in het Hanzebad in Zwolle een vrouw in burkini weggestuurd. Het is al dagen lang in het nieuws.

Een burkini is een badbak dat de het gehele lichaam bedekt, m.u.v. de voeten en het gezicht. Het wordt gedragen door islamitische vrouwen die tegelijk met mannen willen zwemmen. Ze hoeven dan niets van hun lichaam te laten zien en kunnen toch het zwembad induiken. De directeur van het Hanzebad stond dit niet toe. Hij heeft speciale uren voor aparte doelgroepen en vrouwen in burkini is één van die doelgroepen. Hij heeft besloten de vrouw het bad uit te sturen. Vandaag is hij teruggefloten door het bestuur van het zwembad. Zwemmen in burkini mag voortaan weer tijdens de normale openingstijden.

Persoonlijk ben ik het wel met de directeur van het zwembad eens. Als ik ga zwemmen, mag ik graag naar vrouwen in bikini kijken. Benen, navels, strakke buiken: ze zijn een genot voor het oog. Ik zou de kledingvoorschriften graag aan willen vullen met maximum afmetingen van het bikinitopje. Sterker nog, op de openbare weg zou soortgelijk beleid moeten gelden. Zo zou het straatbeeld aanzienlijk verbeteren als vrouwen met mooi weer verplicht worden een korte rok te dragen. Goede smaak valt immers niet over te twisten, mijn mannelijk oog wil blote benen zien. Een uitzondering mag van mij gemaakt worden voor vrouwen met cellulitis. Dat hoef ik niet te zien. Misschien kunnen we daar ook bloktijden voor invoeren? De nachtelijke uren lijken mij een goed moment, dan is het allemaal toch wat minder zichtbaar.

IJsselstein - 23 februari 2008 - Het aantal meter boeken in huis is inmiddels meer dan de totale lengte van de boekenplanken. Het was dus tijd om op zoek te gaan naar een boekenkast. Afgelopen zondag deed ik dat op de meubelboulevard in het Utrechtse Kanaleneiland, vandaag in de Amsterdamse Bijlmer.

De meubelboulevard in Utrecht is een oud industrieterrein waar vele meubelzaken en aanverwante winkels gevestigd zijn. De winkels zitten dicht bij elkaar, ertussen staan wat eettentjes. Grote publiekstrekker is de vestiging van Ikea. De ballenbak en Zweedse gehaktballetjes zijn inmens populair bij de Nederlandse families Doorzon. De overige zaken moeten zich tevreden stellen met minder publiek. Zelf vind ik het gebied als geheel uitermate onaantrekkelijk. Gezellig winkelen op een industrieterrein is toch een beetje hetzelfde als zonnen op de Noordpool. De omgeving is er niet geschikt voor. Mooie boekenkasten waren er ook niet te vinden.

Vandaag heb ik een tweede poging gedaan in de Amsterdamse Villa Arena. Dit ligt in de Bijlmer. Deze wijk had vroeger een buitengewoon slecht imago. Toen El Al in '92 in een flat landde, kon niemand het aantal vermisten achterhalen. De flat zat vol met junks, illegalen en ander gespuis. In de afgelopen jaren is bewezen dat het tij kan keren voor dit soort achterstandswijken. Sloop, nieuwbouw, verbouw en aanpassen van wegen hebben de gewenste effecten gesorteerd. De wijk is nog steeds multicultureel, maar ook zeer succesvol. Ieder jaar is er het Surinaamse Kwakoe festival, terwijl ik de directe nabijheid de grote banken er hun hoofdkantoren hebben. Uitgaan en winkelen kan in de directe omgeving van de Arena. De meubelboulevard is een modern overdekt winkelcentrum waar men droog en gezellig kan eten, drinken en winkelen. Ik heb er genoten van brood met Amsterdamse kroketten en ben nog geslaagd voor een boekenkast ook.

IJsselstein - 22 februari 2008 - Onze christelijke vrienden in het kabinet doen allerlei pogingen om de sexuele moraal te veranderen. Wellicht dat de Haagse werkelijkheid hierdoor beïnvloed wordt. Daarbuiten is er weinig van te merken.

Onlangs kwam een verrassend geluid van André Rouvoet. Hij wil vanwege de vergrijzing het geboortecijfer opkrikken. Ik vind dat geen goed idee, mensen moeten niet aan kinderen beginnen om hun pensioenpremie zeker te stellen. Het lijkt me zelfs uitermate dom. Kinderen (op)voeden is immers veel duurder dan de premie voor een oudedagsvoorziening. Zelf geeft hij het voorbeeld, hij heeft vijf kinderen. Ik vraag me af of deze uit lust, liefde of uit economische motieven zijn verwekt.

Als het aan Ronald Plasterk ligt, zal het niet meer uit lust gebeuren. Het idee van de ChristenUnie om Deep Throat te censuren ging zelfs hem te ver. Het weren van lustopwekkende videoclips schijnt hem echter wel aan te staan. Hij is er heilig van overtuigd dat de clips een slechte invloed op jongeren hebben. Waar de wetenschapper Plasterk hiervoor het bewijs vandaan haalt, is volstrekt onduidelijk. Wel duidelijk is dat hij denkt dat meiden niet durven te zeggen wat ze wel en niet willen.

Ondertussen gaat men buiten het Haagse rustig zijn gang. Het gemiddeld aantal kinderen per paar is 1,7 en Durex doet nog steeds goede zaken. Vandaag was ik bij een drogisterij. Achter me werd de aanschaf van condooms besproken. Haar mening was duidelijk: "Ik wil wel met een smaakje hoor!" Wie wil er nog beweren dat meiden niet durven te zeggen wat ze willen?